آشنایی با بیماری آنتراکنوز انار
بیماری آنتراکنوز انار (Anthracnose)، نوعی بیماری قارچی است که توسط گونههای مختلف قارچ کلتوتریکوم (Colletotrichum) ایجاد میشود.
بیماری آنتراکنوز انار
این بیماری آنتراکنوز بر روی طیف وسیعی از محصولات کشاورزی ایجاد آلودگی می نماید. بیماری گیاهی آنتراکنوز انار باعث تخریب میوه های انار قبل و بعد از برداشت محصول می گردد.
علایم این بیماری در همه بخشهای گیاه میتواند دیده شود ولی بیشتر در میوه و برگها دیده میشود. بارندگی و رطوبت زیاد، شرایط مطلوب این قارچ است.
علائم بیماری آنتراکنوز انار
این قارچها باعث بروز طیف گستردهای از علائم (آنتراکنوز) میشوند. علائم پدیدآمده به آب و هوا و بافتی که مورد حمله قرار گرفته بستگی دارند.
لکههای کوچک فرورفتهای به رنگهای مختلف روی برگها، شاخههای کوچک، گلها یا میوههای درخت انار ظاهر میشود که غالباً با هالهای کمابیش مشخص احاطه شدهاند.
این لکه ها سپس بزرگتر شده و بصورت ضایعاتی روی برگها ظاهر میشوند بصورتی که میتوانند بخش زیادی از پهنای برگها را دربرگیرند.
ضایعات پدیدآمده به رنگ زرد درمیآیند و درنتیجه برگهای درخت پیش از موعد میریزند.
لکههای پدیدآمده روی میوهها به رنگ قهوهای روشن تا قهوهای تیره هستند. این لکه ها در ابتدا مدور هستند ولی با گسترش آلودگی به اشکال نامنظم درمیآیند.
میوه ها بعد از مدتی نرم شده و آریلهای آن به رنگ سیاه یا خاکستری تیره درمیآیند و میوه فاسد میشود. این میوهها آبدار نیستند و بهاصطلاح آبسوخته هستند.
آنتراکنوز همچنین میتواند شاخههای کوچک و بزرگ را آلوده کند که درنتیجه باعث بروز شانکرها (زغالک- خوره) میشود. در این نواحی بافتهای آلوده فرورفته و دارای لبههای آماس کرده هستند.
گاهی عفونت تنهی درخت میتواند منجر به ایجاد برشهای حلقهای روی تنه و زوال درخت شود.
عامل بیماری، نحوه انتشار و چرخه زیستی بیماری آنتراکنوز انار
عامل بیماری گیاهی آنتراکنوز انار، قارچ Colletotrichum gloeosporioides می باشد. سرعت گسترش بیماری در شرایط مرطوب و بازه دمایی ٢١ الی ٢٧ درجه سانتی گراد به بالاترین میزان خود می رسد.
زمستان گذرانی عامل بیماری روی برگ ها و میوه های آلوده صورت می پذیرد. باد و باران نقش زیادی در جابجایی عامل بیماری به مناطق عاری از بیماری دارد.
سایر مطالب :
پیشگیری از ترک خوردن انار روی درخت
کنترل بیولوژیکی :
قارچهای رقابتی آسپرژیلوس فلاووس، هایپوکرا روفا (Hypocrea Rufa)، هایپونکتریا توبرکلاریفورمیس (Hyponectria Tuberculariformis) و نکتریلا مولری (Nectriella Muelleri) عوامل بیولوژیکی شناخته شده برای کنترل این قارچ هستند. فقط قارچ آسپرژیلوس فلاووس یک آنتاگونیست واقعی است. سایر قارچها انگل یا پاتوژن هستند.
کنترل شیمیایی آنتراکنوز انار
درصورت امکان، رویکردی جامع با راهحلهای پیشگیرانه همراه با درمانهای بیولوژیکی در نظر بگیرید. زمانیکه گلدهی درخت شروع میشود و شرایط محیطی برای رشد قارچ مناسب است سمپاشی پیشگیرانه میتواند از گیاه در برابر حملهی قارچ محافظت کند.
در صورت لزوم به تکرار سمپاشی، در طول ۱۵ روز با وقفهی چند روزه دوبار سمپاشی کنید.
برای درخت انار فقط قارچکشهای افشانهای معتبر استفاده کنید. برای جلوگیری از مقاوم شدن قارچ باید از غلظتهای مخصوصی که در راهنمای قارچکش ذکر شده پیروی کنید. همچنین از قارچکشهایی با شیوههای عملکردی مختلف استفاده کنید.
راه حلهایی برای پیشگیری از بروز آنتراکنوز انار
- نهالهای سالم و استاندارد را از منابع معتبر تهیه کنید.
- درصورت امکان، از گونههای مقاوم انار استفاده کنید.
- برای اطمینان از تهویهی صحیح، درختان را در فواصل مناسب بکارید.
- زهکشی زمین کشاورزی باید صحیح باشد و از آبیاری هوایی استفاده نکنید.
- کوددهی را بعد از بازشدن برگها و پایان بارندگیهای بهاری انجام دهید.
- برای جلوگیری از تأثیر منفی قارچ روی بازدهی محصول، کوددهی را بصورت صحیح انجام دهید.
- از سالم بودن خاک و زمین اطمینان حاصل کنید. بهعنوان مثال با کنترل علفهای هرز.
- از ایجاد آسیبهای مکانیکی یا فیزیولوژیکی روی گیاه خودداری کنید.
- برای آگاهی از وجود هرگونه علامت بیماری گیاهان و زمین زراعی خود را، بویژه در دورهی گلدهی و رشد میوهها، بررسی کنید.
- درختان را در زمستان هرس کرده و ابزار هرسکاری را ضدعفونی کنید.
- در فصل رشد و فصل پائیز ترکهها و شاخههای آلوده و برگهای ریختهشده را جمعآوری و از زمین کشاورزی بیرون ببرید.