بیماری کانیبالیسم یا هم خواری در طیور

0

بیماری کانیبالیسم که با مفهوم همخواری در طیور به ویژه مرغ و بلدرچین شناخته میشود، یکی از خطرناک ترین و مشکل سازترین بیماری هایی است که در بین پرندها به خصوص مرغ شایع می باشد.

بیماری کانیبالیسم

بروز این نوع بیماری باعث می شود که پرنده ها شروع به خوردن خود و یا همنوعان خود نماید.

دلایل کانیبالیسم در طیور متعدد است ولی در حالت کلی این رخداد در اثر نبود یا کمبود برخی مواد در پرنده ها اتفاق می افتد که در این حالت پرنده ها بدن خود یا حتی پرنده های دیگر را نوک می زند.

باید به این نکته توجه داشته باشید که بیماری کانیبالیسم می تواند با سرعت بالایی میان انواع طیور به خصوص مرغ ها و پرند هایی که در دوره تخم گذاری هستند شیوه پیدا کرده و رشد کند.

این بیماری در محیط هایی مانند مرغداری و یا سالن پرورش طیور می تواند خسارت های بسیار بزرگی را به همراه داشته باشد.

بیماری کانیبالیسم

دلایل بیماری کانیبالیسم یا همخواری در طیور چیست؟

کانیبالیسم که تحت عنوان یک دیگر خواری نیز شناخته می شود به دلیل پایین آوردن سطح ایمنی پرنده می تواند زمینه را برای بروز بیماری های دیگر نیز ایجاد کند.

در این حالت باید پرورش دهنده بیماری را به سرعت تشخیص داده و تمهیدات لازم برای درمان را در نظر بگیرد چرا که در غیر این صورت سلامتی کل گله به خطر می افتد. 

بر اساس بررسی های انجام شده بر روی دلایل بیماری کانیبالیسم طیور، نتیجه های به دست امده بیان می کند که این بیماری از طریق هیچ ویروسی منتقل نمی شود.

بلکه تنها یک حالت رفتاری است که در پرنده خود را نشان می دهد.

عواملی که می توانند باعث بروز این بیماری می شوند عبارت اند از :

بالا بودن شدت نور:

اگر به صورت طولانی مدت شدت نور محیط بالا باشد می تواند باعث تغییر رفتار پرنده به حالت وحشیگری شود.

بهره گیری از رژیم غذایی ثابت:

اگر دان ها و غذاهایی که برای تغذیه پرنده در نظر میگیرید ثابت باشد برخی کمبود هایی در بدن پرنده ایجاد می کند.

بالا بودن دمای محیط:

اگر مکانی که پرنده ها را در آن نگهداری می کنید از دمای بالایی برخوردار باشد می تواند زمینه ساز ایجاد بیماری یکدیگر خواری شود.

بالا بودن تعداد اعضای گله در یک محیط محدود:

با توجه به بررسی های انجام شده تراکم زیاد پرنده ها در یک نقطه و در مکان های محدود باعث می شود که آنها بعد از مدتی شروع به نوک زدن یکدیگر کنند.

این مورد را می توان به عنوان یکی از اصلی ترین دلایل کانیبالیسم طیور در نظر گرفت.

استرس و ترس:

هنگامی که مرغ ها و سایر پرنده ها تحت تاثیر فاکتوری احساس ترس کنند یه حالت تهاجمی و وحشیگری در آنها پدیدار می شود. 

عدم بهره گیری از سیستم تهویه مناسب:

حضور هوای تمیز و اکسیژن در محیط را می توان به عنوان یکی از مهم ترین موارد برای پیشگیری از ایجاد بیماری کانیبالیسم دانست.

عدم بهره گیری از دانخوری و آبخوری به تعداد کافی:

اگر در مکانی که پرنده ها را نگهداری می کنید تجهیزات کافی برای تغذیه و تامین آب قرار ندهید پرنده ها به ناچار به دوره دانخوری ها و آبخوری ها تجمع خواهند کرد. 

عدم تامین غذای کافی:

اگر پرنده ها به صورت طولانی مدت به غذا دسترسی نداشته باشند در فرایند رشد آنها مشکل ایجاد شده و ضعیف می شوند.

پرورش گونه ها و نژاد های متعدد در یک مکان:

جالب است بدانید که اگر گونه های مختلفی از پرنده ها را در یک محیط نگهداری کنید به دلیل کنجکاوی پرنده ها برخی اقداماتی می کنند که می تواند زمینه لازم برای پرخاش و کانیبالیسم را ایجاد کند.

البته باید به این نکته هم توجه داشت که این بیماری شکل های مختلفی دارد که گاهاً پرنده خود را زخمی می کند و گاهاً به پرنده های اطراف خود حمله ور می شود.

سایر مطالب:

رطوبت بستر طیور:چگونگی بوجود آمدن و پیامدهای آن

علایم بیماری کانیبالیسم

در این بخش بررسی می شود که بیماری کانیبالیسم چه رفتار ها و عملکرد هایی را در پرنده نشان می دهد :

نوک زدن به قسمت سر 

دیده شده که گاهاً پرنده ها با هم درگیر می شوند و در این حالت پرنده ها بیشتر به قسمت سر، تاج و زائده های گوشتی همدیگر حمله می کنند.

باید توجه داشته باشید که در این حالت ایجاد شدن یک زخم و جار شدن خون می تواند دیگر پرنده ها را به درگیری تحریک کند و این امر خود یکی از دلایل کانیبالیسم طیور می باشد.

خوردن پرها 

پر خوردن یکی دیگر از مواردیست که بیانگر بیماری کانیبالیسم می باشد. انگل های خارجی همواره بین پرنده ها و محیط زندگی آنها حضور دارند و به همین علت پرنده ها گاهاً برخی نقاط از بدن خود را خارش می دهند به طوری که پرهای آن قسمت می ریزد.

همین امر می تواند همانند یک جرقه زمینه لازم را برای  شیوع بیماری کانیبالیسم فراهم کند.

زخمی کردن انگشتان و ناخن ها 

همانطور که بیان شد بیماری کانیبالیسم در شکل های متعددی ظاهر می شود، که از این بین نوک زدن و زخمی کردن انگشت ها و ناخن ها بیشتر در جوجه ها دیده می شود.

بر اساس بررسی های انجام شده این حالت از بیماری زمانی ظهور می کند که دانخوری بلند تر از حد پرنده باشد و جوجه ها برای تغذیه نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.

درمان

دلایل کانیبالیسم در طیور  متعدد است ولی متاسفانه هیچ دارو یا درمانی برای آنوجود ندارد از این رو تنها با از بین بردن برخی شرایط و فاکتورها می توان حضور و تاثیر این بیماری در پرنده را از میان برد.

البته باید این مهم را نیز مد نظر قرار داد که با اعمال برخی شیوه های مدیریتی مناسب می توان از بروز این بیماری جلوگیری کرد. 

جلوگیری از بیماری همخواری

  1. می توانید به پرنده علوفه و انواع سبزیجات خرد شده بدهید تا دائماً به خوردن آنها مشغول باشند و زمانی برای پرخاشگری پیدا نکنند. 
  2. نور سالن یا مکان پرورشی باید به رنگ قرمز باشد. این امر در آرام نگه داشتن پرنده ها بسیار تاثیر گذار بوده و مهم تر از همه تشخیص خون یا زخم را برای دیگر پرنده ها مشکل می کند. 
  3. یکی دیگر از مهمترین اقداماتی که باید در نظر گرفته شود نوک چینی به خصوص برای پرنده های تخم گذار است. البته این کار باید توسط افراد ماهر و با تجربه به صورت صحیح انجام شود تا سلامتی پرنده به خطر نیفتد. 
  4. سعی کنید پرنده های زخمی و ضعیف را قبل از بروز هرگونه مشکلی شناسایی کرده و از گله جدا کنید. 
  5. توصیه می شود اندکی نمک به جیره غذایی پرنده اضافه نمایید. توجه کنید که پرنده ها همانند انسان ها آب را به صورت گوارا دوست دارند از این رو نباید در آب یا آبخوری آنها نمک بریزید.
  6. برای سرعت بخشیدن به رشد و تامین کمبودها توصیه می شود که مواد معدنی، پروتئین و انواع ویتامین ها به جیره غذایی انی پرنده افزوده شود. 
  7. برای از بین بردن انگل های پوستی و جلوگیری از پر ریزی پرنده می توانید از سم پاش های مخصوص، اسپری و یا انواع آنتی بیوتیک ها بهره گیری کنید. 
  8. با توجه به سالن و تعداد اعضای گله باید دانخوری و آبخوری در نظر گرفته شود. 

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

تماس با ما ( اینجا کلیک کنید )