کرم ورمی کمپوست و نحوه تکثیرآن

کرم ورمی کمپوست چیست؟ اگر سؤالاتی از قبیل اینکه کود ورمی کمپوست چیست؟ از چه موادی تشکیل شده و چه عملکردی و تغییراتی در خاک و گیاهان ایجاد می کند؟ در ادامه به شما خواهیم گفت.

کرم ورمی کمپوست:

کرم های خاکی، خاک و مواد آلی را می خورند. این مواد از دستگاه گوارش و هضم طولانی کرم عبور کرده و تبدیل به کود شده و واز بدن کرم خارج می شود.

اسید هومیک ترشح شده در سیستم گوارش باعث استریل شدن کود حاصله می گردد. در صورت تامین بستر مناسب و شرایط محیط مطلوب، هر جفت کرم پس از جفت گیری بعد از یک دوره ۲۷ روزه، ۱۶ تخم دارند و دوره جنینی آنها ۲۳ روز طول می‌کشد.

متوسط لارو موجود در هر تخم ۲ عدد می‌باشد.زمان جفت گیری تا تشکیل کوکون و بیرون آمدن لارو ۵۰ روز می‌باشد.

نکات مهم در امر تولید و تکثیر بالا:

سرعت رشد و تکثیر کرم ها بالاست که تکثیر این کرم ها از طریق تخم گذاری صورت می گیرد. بایستی یک پنجم حجم کار به امر تکثیر اختصاص داده شود.

به این معنی که برای تولید کود و یا تقویت کرم های ریز در پشته های جدید به صورت همیشگی کرم و کوکون در دسترس باشد.

تغذیه کرم در جهت رشد و تکثیر بهتر: غذای کرم تاثیر زیادی در تکثیر آن دارد. تجربه نشان داده است که بسترهایی که دارای مکمل غذایی کاه و خاک اره می باشد از افزایش تعدادی و حجمی بالایی برخوردار است.اضافه کردن پوست تخم مرغ به دلیل بالا بودن کلسیم بالا در ان نیز در تخم ریزی کرمها موثر است.

کرم ها جزو جانوران هرمافرودیت هستند یعنی هرکرم اندام های نرو مادگی را با هم دارد. ولی نهایتا کرم با اتصال به جفت دیگر با تبادل اسپرم عمل جفتگیری را انجام می دهد. سپس هر کرم یک کیسه تخم ریزی در بدن خود تشکیل می دهد.

عوامل محیطی مؤثر در رشد و تکثیر کرم ورمی کمپوست:

۶ عامل مهم محیطی یعنی دما، تهویه، رطوبت، نور، ph محیط و مواد غذایی بر روی تکثیر و پرورش کرم های تولید کننده کود ورمی کمپوست دخیل هستند که در ادامه به تشریح آنها می پردازیم.

۱- دما:

کرم ها در دماهای حدود نقطه انجماد آب نمی میرند بلکه فعالیت نداشته و در چنین شرایطی برای بقای خود به اعماق پایین تر خاک حرکت می کنند.

همچنین در دماهایی تا سقف۳۱درجه سانتیگراد زندگی کرده و تولید مثل می کنند . به منظور تکثیر کرم به صورت تجاری، دماهای مطلوب برای رشد و فعالیت آنها از ۱۵ تا۲۶ درجه سانتیگراد متغیر است.

البته کرم ها در دما و گرمای زیاد نیز از بین میروند. اما برای تولید حداکثر پیله و تخم گذاری، درجه حرارت بستر آنها باید بین ۱۵ تا ۲۱ درجه سانتیگراد باشد.

مطالب مرتبط :

درباره ورمیکولیت و کاربرد آن در کشاورزی

تاثیر کرم های خاکی بر حاصلخیزی خاک

۲- تهویه:

کرم ها می توانند در اکسیژن اندک و سطوح بالای دی اکسید کربن زندگی کنند و نیز در آب دارای اکسیژن به زندگی ادامه می دهند. ولی نبود اکسیژن کافی سبب مرگ کرم ها می شود.

۳- رطوبت:

کرم ها نیاز به رطوبت مناسب برای رشد و بقای خود دارند. بهترین رطوبت برای آنها حدود  ۶۰ تا ۷۰ درصد وزن بستر است.

بهتر است بستر در معرض نورمستقیم آفتاب قرار نگیرد تا از خروج رطوبت جلوگیری شود. در صورتی که رطوبت بستر بیشتر یا کمتر از رطوبت مطلوب ذکر شده باشد مرگ و میر آنها بیشتر می شود.

در دوره هایی که رطوبت و دمای بستر زیاد می شود کرم ها گرایش به ترک بستر خود دارند.

۴- نور:

کرم ها نور گریزند. وجود منبع نورانی در بالا و یا اطراف بسترها مانع از مهاجرت آنها به خارج از بسترها شده و به عنوان روشی برای بقا ی کرم ها هنگام طوفان های سخت و بارش های شدید بکار می رود .

۵- اسیدی و قلیایی بودن:

کرم ها در ph حدود ۲/۴ (اسیدی) تا ۸(قلیایی) رشد می کنند ولی به منظور تولید تجاری، بهتر است  ph را در حدود ۷ نگه داشت.

برای افزایش ph میتوان سنگ آهک و یا پوسته تخم مرغ خرد شده به بستر تولید کرم اضافه کرد. بنابراین   phکمپوست تولید شده بین۶-۷ خواهد بود.

۶- مواد غذایی:

الف) مواد غذایی مناسب برای کرم ها:

مناسب ترین مواد غذایی برای کرمها عبارتند از: کودهای حیوانی، کود باغی حاصل از برگ درختان، مقوای خرد شده، خرده چوب یا کاغذ یا کم و بیش هر گونه مواد آلی پوسیده یا نیم پوسیده، کودهای حیوانی حاصل از خرگوش، اسب و گوساله (گاو).

باتوجه به در دسترس بودن به اندازه کافی کود گاوی میتوان از آن برای تولید انبوه ورمی کمپوست استفاده کرد. به نسبت مشخصی با کاه و کلش و یا برگ درختان ترکیب می شوند.

کود گاوی کربن محیط را تامین نموده و کاه یا برگ نیتروژن محیط را که جهت زندگی و تکثیر کرم ها مورد نیاز است تامین می کند.

ب) مواد غذایی نامناسب برای کرم ها:

حال می رسیم به معرفی مواد غذایی نامناسب برای کرم ها که عبارتند از: انواع روغن، فضولات سگ و گربه، گوشت، پنیر، کره، تولیدات حیوانی، ماهی، جوهرهای رنگی، انواع فلزات و مواد پلاستیکی.