آفت کرم برگخوار چغندرقند
آفت کرم برگخوار چغندرقند در سراسر کشور به ویژه مناطق چغندرکاری به شدت شیوع دارد. لارو این حشره بسیار پلی فاژ بوده و به اکثر محصولات زراعی خسارت وارد می کند. در ایران بر حسب میزبان و محل چغندرکاری نام های خاصی نظیر رهه ، لهه ، راهو ، منجه ، کوخ و قورت در زبان فارسی برای آن در نظر گرفته شده است .
آفت کرم برگخوار چغندرقند
پروانه ها یا شب پره هایی هستند نسبتا کوچک به طول ۱۰ تا ۱۴ میلیمتر، که عرض بدن آن ها با بال های باز حدود ۲۵ تا ۳۰ میلی متر می باشد. بال های جلویی به رنگ قهوه ای یا گاهی خاکستری رنگ بوده که هریک از آن ها مجهز به دو لکه است. لکه اول لوبیایی شکل و لکه دوم دایره ای شکل است.
گیاهان میزبان آفت کرم برگخوار چغندرقند
لارو یا کرم این آفت به بیش از ۴۰ گیاه زراعی مختلف از جمله چغندرقند ، پیاز ، هویج ، بادام زمینی ، ذرت ، سویا ، یونجه ، پنبه ، نخود فرنگی ، سورگوم ، مارچوبه ، لوبیا ، کلم پیچ ، کرفس ، بادمجان ، گیاهان خانواده کدوییان ، گوجه فرنگی و تعدادی از علف های هرز مانند سلمه ، گل ماهور ، تاج خروس ، خرفه و … حمله می کند .
ولی در بین محصولات زراعی گیاهانی نظیر چغندرقند ، یونجه و ذرت های جوان را ترجیح می دهد .
خسارت کرم برگخوار چغندر قند
لاروهای آفت از شاخه ، برگ و میوه گیاهان میزبان تغذیه می کنند . لاروهای کارادرینا برگ های سبز چغندر قند و دیگر گیاهان میزبان را مورد حمله قرار می دهند .
لاروها در ابتدا به صورت دسته جمعی از که علایم آن به صورت مشبک شدن برگ ها ظاهر می شود. لاروهای جوان به صورت دسته جمعی از سطح زیرین برگ گیاهان میزبان تغذیه می کنند.
طوری که از برگ فقط رگبرگ ها باقی می ماند وبرگ ها حالت مشبک پیدا کرده و در نهایت و برگ ها را به شکل توری در می آورند( یعنی تمام بافت سبز برگ را می خورند).
لاروهای بزرگ تر بقیه قسمت ها را خورده و در برگ ها سوراخ های نامنظم بزرگ ایجاد می کنند و اگر جمعیت لاروها زیاد باشد ، تمامی قسمت های برگ و حتی رگبرگ ها را خورده و حتی طوقه و ریشه چغندرقند را نیز مورد حمله قرار می دهند و باعث خشک شدن بوته های چغندرقند می شوند .
سایر مطالب:
عارضه کوچک ماندن چغندر و دلایل آن
روش های کنترل آفت کرم برگخوار چغندرقند
الف) زراعی :
۱- شخم عمیق پس از برداشت محصول : باعث از بین رفتن فرم زمستانگذران آفت و کاهش جمعیت آفت در سال بعد می شود.
۲- کشت زود و به موقع : به این وسیله مقاومت بوته های چغندرقند در برابر حمله آفت تا حدود زیادی افزایش می یابد . با مساعد شدن هوا در بهار ، هر چه زودتر چغندرقند کشت شود تا در زمان حمله نسل دوم آفت در خرداد ماه ، گیاه رشد خوبی داشته باشد و مقاومت گیاه در مقابل آفت بیشتر شود.
۳- وجین علف های هرز اطراف و داخل مزارع چغندر قند : پناهگاه آفت هستند ، در اطراف و داخل مزرعه به وسیله وجین دستی یا کولتیواتور و در صورت نیاز سموم علف کش ، کنترل شوند .
۴- ایجاد یخ آب زمستانه برای از بین بردن شفیره ها و لارو های زمستان گذران موجود در داخل خاک
ب) حفظ و حمایت از دشمنان طبیعی ( مبارزه بیولوژیک ) :
این آفت دشمنان طبیعی زیادی دارد از جمله برخی سن ها به تخم ها و لارو های کوچک حمله می کنند و یا مورچه های قرمز از شفیره ها تغذیه می کنند اما اگر کاربرد آفت کشها فنی و اصولی و در زمان مناسب نباشد باعث اختلال در فعالیت دشمنان طبیعی شده و به علاوه محصول هم خسارت زیادی خواهد دید. برای کنترل آفت باید به عادات و رفتار های لارو و حشره بالغ توجه زیادی نمود و از روش های مختلف تلفیقی در کنترل آفت استفاده نمود.
در روی این آفت مجموعه ای از زنبورها و مگس های پارازیتویید ، بال توری ها ، ویروس ها ، باکتری و حتی پرندگان فعال هستند . در بین زنبورها Euplectrus flavipes به صورت پارازیت خارجی در روی لاروهای آفت تخم گذاری می کند . از سایر دشمنان طبیعی می توان به موارد زیر اشاره کرد :
زنبور پارازیتویید Chleonus inanitus و Cyuptus incolcator
مگس پارازیتویید Exorista larvarum
ج) شیمیایی :
در شرایط طغیان آفت انجام روش های فوق کافی نیست و باید از روش مبارزه شیمیایی استفاده کرد . کنترل آفت باید موقعی که تعدادی از تخم ها باز و لاروهای سن ۱ خارج شده باشند صورت گیرد . بنابر این ، از اوایل اردیبهشت ماه که موقع ظهور این آفت است باید مزارع هرچند روز یکبار به دقت بازرسی و در صورت مشاهده تخم و یا لاروهای کوچک اقدامات لازم برای کنترل آن انجام شود . از آنجایی که تخم ریزی پروانه ها و همچنین خروج لاروها از تخم تدریجی است ، تکرار سمپاشی ۱۰ روز بعد از اولین سمپاشی توصیه می شود .
از سموم زیر برای کنترل این آفت می توان بهره گیری نمود :
از سم پاشی مزارع چغندرقند از اوایل تابستان به بعد به دلیل فعالیت دشمنان طبیعی آفات مانند زنبورها ، مگس ها ، بالتوری ها ( از تخم و لارو و شفیره های آفت تغذیه می کنند ) ، تا حد ممکن باید خودداری کرد .
در زمین هایی که برای اولین بار زیر کشت چغندرقند می روند ، ممکن است جمعیت آفت به دلیل عدم اسقرار دشمنان طبیعی زیاد باشد و یا در خرداد ماه که چغندرهای جوان با نسل دوم آفت مواجه اند ، خسارت شدید پیش بینی می شود . در صورتی که به طور متوسط حدود ۳۰ عدد لارو در ۱۰۰ بوته مشاهده شد ، سم پاشی با سموم مجاز و نظارت کارشناسان حفظ نباتات توصیه می شود
۱- امولوسیون اتریمفوس متیل یا اکامت ۵۰% به مقدار ۵/۱ لیتر در هر هکتار
۲- پودر وتابل دیپترکس ۸۰% به نسبت ۱ کیلوگرم در هکتار
۳- لاروین دی اف ۸۰% به نسبت ۱ کیلوگرم در هکتار
در مبارزه شیمیایی با کارادرینا باید وجود و شیوع سایر آفات چغندرقند مانند شته ، لیتا ، کک ، خرطوم کوتاه و خرطوم بلند و … را نیز در نظر گرفت و در صورت لزوم با جابجایی زمان سمپاشی و تغییر و انتخاب نوع سم مناسب ، مبارزه همزمان انجام داد تا از مصرف بی رویه سم و تکرار و تعدد سمپاشی جلوگیری شود .
