عنصر پتاسیم در تغذیه گیاه
عنصر پتاسیم یک عنصر حیاتی در بسیاری از فرآیندهای گیاهی است. با وجود اینکه پتاسیم بخشی از ساختار شیمیایی گیاه نمی باشد اما نقشی مهم در بسیاری از فرآیند های تنظیمی گیاه ایفا می کند.
عنصر پتاسیم در تغذیه گیاه
از آنجایی که مقدار زیادی از پتاسیم در تولید بسیاری از محصولات زراعی از منطقه ریشه جذب می شود، این عنصر را جزء عناصر پرمصرف طبقه بندی می کنند.
خاک میتواند مقداری از پتاسیم مورد نیاز گیاه را تامین کند اما زمانی که تامین پتاسیم از خاک کافی نباشد باید پتاسیم در یک برنامه کودی به خاک یا گیاه اضافه گردد
نقش عنصر پتاسیم در گیاه:
پتاسیم در متابولیسم ازت و سنتز پروتئین ها نقش دارد.
پتاسیم موجب فعال سازی آنزیم ها مختلف در گیاه می شود.
پتاسیم موجب انتقال قندها، آب و مواد غذایی در گیاه می شود.
پتاسیم سبب افزایش مقاومت گیاه نسبت به آفات و بیماری ها می گردد.
در سوخت و ساز کربوهیدرات ها و عمل فتوسنتز نقش دارد.
پتاسیم باعث افزایش کیفیت محصولات کشاورزی می گردد.
پتاسیم در گیاهان موجب بهبود انبارمانی میوه ها می شود.
چگونگی عملکرد پتاسیم در افزایش کیفیت محصول:
| افزایش رشد ریشه و مقاومت در برابر کم آبی | تشدید انتقال قند و نشاسته |
| فعال سازی بسیاری از سیستم های آنزیمی | تولید دانه غنی از نشاسته |
| جلوگیری از تورژسانس ; کاهش حدر رفت آب و پژمردگی | افزایش محتوی پروتئین گیاه |
| کمک به فتوسنتز و تولید مواد غذایی | ساخت سلولز و کاهش تعداد غلاف |
| کاهش تنفس , جلوگیری از هدر رفت از تلفات انرژی | کمک در به تعویق انداختن بیماری های گیاهی |
علائم کمبود پتاسیم در گیاه:
- ابتدا برگ های پیر صدمه می بینند
- کلروز بین رگبرگی
- لکه های قهوه ای یا زردشدن حاشیه برگ ها
- سوختگی و پیچیدگی حاشیه برگ ها
- کاهش رشد گیاه و توسعه ریشه
- میوه های کوچک و کمرنگ
مطالب مرتبط:
کود کلرید پتاسیم ، ویژگیها و مزایا
درباره کود پتاس و کاربرد و تاثیر آن بر سلامت گیاه
نقش پتاسیم در درختان میوه چیست؟
نحوه استفاده از کودهای پتاسیم
نحوه‌ی استفاده‌ی مکانی (Placement)
کودهای پتاسیم مرسوم کاملاً در آب حل می‌شوند و گاهی اوقات محتوای نمک بالایی دارند. در نتیجه وقتی خیلی به بذر یا پیوند نزدیک باشد ممکن است موجب کاهش جوانه‌زنی بذر و مرگ گیاه شوند.
این آسیب وارده از کود بیشتر در خاک‌های شنی تحت شرایط خشکی و با نرخ کوددهی بالا رخ می‌دهد، به‌ویژه در مورد نیتروژن و پتاسیم این حالت بیشتر دیده می‌شود.
برخی از محصولات مانند سویا، پنبه و بادام‌زمینی نسبت به ذرت، به آسیب کود حساس‌تر هستند.
برای جلوگیری از این آسیب باید نحوه‌ی کوددهی به‌گونه‌ای باشد که از اطراف بذر حدود ۷٫۵ سانتی‌متر و از زیر بذر حدود ۵ سانتی‌متر فاصله داشته باشد.
زمانی که نرخ استفاده از پتاسیم کم است یا سطح پتاسیم خاک پایین است، استفاده از نوار موقعیت برای کوددهی پتاسیم مؤثرتر از حالت استفاده گسترده است.
نحوه‌ی استفاده گسترده (Broadcast)
اگر چنانچه از کود پتاسیم زمانی استفاده کنیم که کمترین کشت در زمین وجود دارد، نتیجه این می‌شود که بیشتر پتاسیم مورد استفاده در ۲٫۵ الی ۵ سانتی‌متری سطح خاک باقی می‌ماند؛ این در حالی است که اگر روی زمین کشت متداول وجود داشته باشد بیشتر کود در بخش شخم‌زده شده خاک توزیع می‌شود.
ذرت به‌علت سیستم ریشه قوی که در سطح بالایی خاک دارد، در شرایط بدون کشت مقدار پتاسیم موردنیاز خود را جذب می‌کند. تحلیل برگ ذرت نشان می‌دهد که محتوای پتاسیم کمتری در شرایط حداقل کشت نسبت به کشت متداول وجود دارد، علت آن یکی موقعیت استفاده از پتاسیم و دیگری هوادهی ضعیف‌تر است.
برای ذخیره پتاسیم کافی می‌توان در شرایط بدون کشت از نرخ بالاتری از کوددهی استفاده کرد.
