کنترل کمبود منیزیم در گیاه
کمبود منیزیم در گیاهان معمولاً موجب بروز لکه‌های سبز کم‌رنگ یا الگوی کلوروتیک در بین بافت‌های میان‌آوندی در برگهای پیر می‌شود، و اغلب از حاشیه برگها شروع می‌شود.
اهمیت منیزیم در گیاه
منیزیم درون گیاه متحرک است بنابراین علائم کمبود ابتدا در برگهای پیر مشاهده می شود. در این برگها رنگ سبز از بین می‌رود و در بعضی از نقاط لکه‌های به رنگ زرد در گیاه مشاهده می شود. کمبود شدید باعث ایجاد رنگهای بنفش مایل به قرمز در برگها می‌شود. در زیر تصاویری از علائم کمبود آورده شده است.
نشانه های کمبود منیزیم در گیاهان
کاهش میزان نشاسته، در گیاهان تک لپه کلروز به صورت نواری و در دو لپه ای ها به صورت کلروز و نکروز بین رگبرگها دیده می شود که البته علائم ابتدا در برگهای پایین دیده می شود.
در درخت هلو:
دو طرف برگها نقاط نکروز شده دیده می شود و در نهایت ممکن است برگ سوراخ سوراخ شود که به آن تیغه ماهی گفته می شود.
در ذرت:
رگه های زرد یا سفید در بین رگبرگ ها، ارغوانی شدن برگ های مسن که در صورت شدت کمبود حاشیه ها و نوک برگ ها نکروز می شوند.
در چغندر قند:
مانند پتاسیم باعث ایجاد رگه های کلروز بین رگبرگی در حاشیه برگ های تازه به بلوغ رسیده می شود. در مواردی ممکن است با زردی های ویروسی اشتباه شوند.
در مرکبات:
باعث برنزه شدن برگ ها می شود. حاشیه برگ ها کم رنگ شده و یک سبزی به صورت شکل وارونه ۷ در قسمت پایین برگ می شود.
در انگور:
دارای دو شکل است:
قبل از گلدهی: غالبا به شکل ایجاد نواحی نکروز بین رگبرگی و حاشیه برگ ها
در طول تابستان و پاییز: غالبا به صورت ایجاد زردی یا قرمزی بین رگبرگ ها و تشکیل لکه های سبز قهوه ای زردی بین رگبرگی در مواردی شبیه به کمبود منگنز، بر و روی است.
شما می توانید انواع کود را از فروشگاه های اینترنتی شبکه آفتاب و شاپ ثمر خریداری کنید.
عوامل کمبود منیزیم در گیاهان
در خاک‌های سبک شنی یا خاک‌هایی با اسیدیته بالا و مواد مغذی کم که ظرفیت نگهداری آب در آنها نیز اندک است، مشکل کمبود منیزیم شایع است. در این‌گونه خاک‌ها، مواد مغذی به‌راحتی شسته می‌شوند.
اگر مقدار پتاسیم یا آمونیوم خاک زیاد باشد یا از کودهای حاوی این مواد زیاد استفاده شود، در جذب منیزیم اختلال ایجاد می‌کند زیرا این مواد با منیزیم رقابت می‌کنند.
منیزیم در انتقال قند شرکت دارد و بخش مهمی از مولکول‌های کلروفیل را تشکیل می‌دهد. بدون مقدار کافی از منیزیم، گیاه سعی می‌کند که کلروفیل موجود در برگهای پیر را تجزیه کند و آن را به برگهای جوان در حال رشد بفرستد.
این فرآیند به‌معنای گسترش کلروژن میان‌آوندی است. شدت نور موجب افزایش علائم می‌شود. نور زیاد منجر به وخیم‌شدن اثرات کمبود منیزیم در گیاه می‌گردد.
سایر مطالب:
کنترل و مدیریت کمبود منیزیم در گیاهان
کنترل ارگانیک
افزودن مواد حاوی منیزیم مانند سنگ‌آهک جلبک‌دار، کانی دولومیت و یا سنگ آهک منیزیم در رفع کمبود منیزیم موثر می‌باشد. همچنین کوددهی و استفاده از مالچ‌های ارگانیک و کمپوست برای حفظ تعادل مواد مغذی خاک توصیه می‌شود. این کودها حاوی موادآلی (ارگانیک) و موادمغذی مورد نیاز گیاه می‌باشند که به مرور زمان در خاک آزاد می‌شوند.
کنترل شیمیایی
محلول‌پاشی یا کاربرد خاکی کودهای حاوی منیزیم جهت رفع کمبود توصیه می‌شود. اکسید منیزیم سبب رهاسازی تدریجی مواد مغذی شده و به صورت مخلوط جهت رفع نیازی فوری منیزیم، به گیاهان داده می‌شود.
سولفات منیزیوم در طی یک دوره چندهفته‌‌ای منیزیم را درون خاک آزاد می‌کند. برای مثال می توان از سولفات منیزیم (MgSO4) به مقدار ۱۰ گرم در لیتر، دو نوبت به فاصله ده روز استفاده کرد.
اقدامات پیشگیرانه
- بررسی pH (اسیدیته) خاک و استفاده از آهک در صورت نیاز به منظور دستیابی به محدوده بهینه.
- زهکشی مناسب زمین و اجتناب از آبیاری بیش از حد.
- عدم استفاده بیش از حد از کودهای پتاسه.
- استفاده از مالچ‌های ارگانیک جهت حفظ پایداری رطوبت خاک.
