آفت شته سیاه باقلا و راههای کنترل آن
آفت شته سیاه باقلا در تمام مناطق ایران وجود دارد و علاوه بر چقندر روی نخود ، لوبیا ، باقالا ، سیب زمینی ،شمشاد و … وجود دارد . در ایران به حدود ۵۰ گونه گیاهی و در جهان به بیش از۲۰۰ گونه گیاهی حمله میکند و ناقل بیش از ۵۰ نوع بیماری گیاهی می باشد .
آفت شته سیاه باقلا
شته سیاه باقالا آفتی پلی فاژ (میزبان طیف وسیعی) می‌باشد. و در سراسر جهان پراکنده است. این شته زمستان را روی شمشاد و تمشک به سر می‌برد و در بهار روی انواع دیگر گیاهان زندگی می کند.
این آفت به دلیل خسارت مستقیم روی گیاه و نیز انتقال ویروس اهمیت زیادی دارد. چون این شته می تواند ناقل حدود سی ویروس بیمارگر درگیاهان مختلف باشد. عالوه بر این شته، شته لگومینوز و شته نخود از دیگر شته هایی می‌باشد که به باقلا خسارت می‌زند.
علایم آفت شته سیاه باقالا
از نوع رایج آفات باقالا محسوب می شود. حشرات کوچک نرم تن در زیر برگ و یا ساقه های باقلا ظاهر می شوند. معمولاً به رنگ سبز یا زرد هستند، اما ممکن است صورتی، قهوه ای، قرمز یا سیاه باشد. اگر آلودگی به شته زیاد باشد، ممکن است باعث زرد شدن یا کج شدن برگها شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد لکه های نکروز در برگها و ساقه ها شود. شته ها ماده ای چسبناک و شیرین مانند عسل ترشح می کنند که رشد کپک را روی باقالا ترغیب می کند.
خسارت آفت شته سیاه باقالا
این شته قادر است به تمامی اندامهای هوایی گیاه ( برگ ، ساقه و گل ) حمله کرده و با فرو بردن خرطوم خود در فلوئم
شته سیاه باقالا در دنیا بیش از۲۰۰گونه میزبان دارد. این شته به تمام قسمت های هوایی گیاه به ویژه قسمت های جوان در حال رشد حمله میکند
- باعث توقف رشد و کوتولگی، تغییر شکل برگ و کاهش چشمگیر محصول
- تغذیه شته ها سبب اختلال در عملیات فتوسنتز گیاه
- کاهش وزن محصول و میزان پروتئین گیاه.
- ناقل تعدادی از بیماریهای ویروسی از جمله اهمیت شته سیاه باقلا از نظر انتقال بیماری های ویروسی نظیر ویروس موزاییک باقالا
مشخصات
- شته سیاه باقالا ( Aphis fabae Scopoli) به دو صورت ماده های بالدار و ماده های بی بال زنده زا در طبیعت مشاهده شده است.
- بـدن ایـن شته ها به شکل بیضوی و به رنگ سیاه براق و در برخی مواقع به رنگ سیاه تا سبز زیتونی می‌باشد.
- روی شـکم پـوره هـا ( نوزادان) لکه های سفید مومی مشاهده می شود.
- تخم ها به شکل کروی و سیاه رنـگ هستند و مـاده هـا بـه صورت دسته ای تخم ها را بر روی باقالا می گذارند.
سایر مطالب:
کنترل
کنترل بیولوژیک
شته سیاه درطبیعت دارای دشمنان زیادی است که به صورت شکارچی (Predator) وانگلی (Parasite ) می باشند . از شکار چی ها میتوان به کفشدوزک هفت نقطه ای Cocsinels seven spot و کفشدوزک Hippodamia variegata و لارو شکار گر مگس خانواده Syrphidae که لار شبیه زالو به رنگ زرد و سبز روشن بوده و از شته سیاه تغذیه میکند نام برد .
و از انگلی ها به یک نوه زنبور پارازیت وجود دارد که تخم خود را در داخل بدن شته قرار داده و لار بعد از خروج از بدن شته تغذیه میکند .
کنترل شیمیایی
حمله شته سیاه در دو زمان زیاد است زمان اول بعد از مهاجرت بهاره که تعداد دشمنان طبیعی کم و رطوبت زیاد است و زمان بعدب اواخر تابستان که هوا خنک شده و رطوبت زیاد میشود .
