بیماری پوسیدگی ریشه باقلا(فوزاریوم باقلا)
بیماری پوسیدگی ریشه باقلا یا فوزاریوم باقلا در بعضی منابع با نام بیماری پوسیدگی خشک ریشه نیز معرفی می شود.
بیماری پوسیدگی ریشه باقلا
پوسیدگی ریشه باقالا، یکی دیگر از خطرناکترین بیماری های باقلا است.موجب توقف رشد گیاه، زرد شدن برگهای پایه نکروزه، رگه های قهوه ای، قرمز یا سیاه روی ریشه ها می شود. ضایعات ممکن است در بالای خط خاک گسترش یابد. خسارات ناشی از این بیماری در خاک های گرم و فشرده، رطوبت محدود خاک و حاصلخیزی ضعیف خاک بیشتر می شود.
علایم بیماری پوسیدگی ریشه باقلا
این بیماری باعث پوسیدگی بذور و مرگ گیاهچه قبل از رشد رویشی بوته می شود. رشد بیماری روی گیاهان مسن تر به کندی صورت گرفته و همزمان با رسیدن محصول شدیدتر می شود.
علائم عمومی بیماری شامل عقب ماندگی از رشد، بافت مردگی و زردی برگ های پایینی بوته می باشد. با گسترش بیماری، بافت های درونی ریشه قهوه ای یا آجری می شوند. نشانه های بیماری روی ریشه و بافت های اطراف طوقه شامل تشکیل زخم های تیره رنگ و طولی می باشد. در نهایت با توسعه بیماری و ادامه روند آلودگی، ریشه های اصلی و فرعی قهوه ای و توخالی می شوند.
عامل بیماری
عامل بیماری قارچ Fusarium solani f.sp. phaseoli می باشد.
سایر مطالب:
آفات باقلا و راه های مبارزه با آن ها
آفت سوسک باقلا و راه های مبارزه با آن
نحوه خسارت
شدت این بیماری در آب و هوای گرم، خاک های فشرده و زه کش پایین افزایش می یابد. زمستان گذرانی عامل بیماری به مدت چندین سال و روی بقایای گیاهی داخل خاک صورت می گیرد. شرایط آب و هوایی مرطوب و محدوده دمای ٢٣ الی ٢٧ درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد. جابجایی عامل بیماری توسط باد، آبیاری غرقابی و ادوات کشاورزی صورت می گیرد.
راه های پیشگیری و کنترل
- استفاده از بذور عاری از بیماری
- تناوب زراعی شش ساله با گیاهان غیر میزبان
- کاهش تراکم بافت خاک
- جمع آوری بقایای گیاهی بعد از برداشت
- شخم عمیق خاک بعد از برداشت
- آفتاب دهی خاک به مدت پنج هفته
