بیماری زنگ باقلا

0

بیماری زنگ باقلا یکی از بیماری های مهم در زمین های مرطوب می باشد. میزبان غالب این بیماری گیاهی باقلا می باشد ولی روی علف های هرز نیز رشد و زمستان گذرانی می کند.

بیماری زنگ باقلا

بیماری به صورت جوشهای قهوه ای مایل به قرمز با حاشیه کمرنگ ظاهر می شود. جوشها غالباًً روی برگ و گاهاً روی ساقه و غلاف دیده می شود. تلیو سپورها و یورید یو سپورهای این زنگ یک سلولی هستند. یورید یو سپور در سیکل بیماری خیلی مهم است، چون در بیشتر مناطق بازیدیوسپور، پکنیوسپور وایسیدیوسپور تولید نمیشود. این زنگ یک میزبان و ماکروسیکلیک است.

بیماری زنگ باقلا

علایم بیماری زنگ باقلا

نشانه های این بیماری روی برگ، ساقه و غلاف بوته قابل مشاهده است. بیماری گیاهی زنگ باقلا به طور معمول از مراحل اولیه گلدهی گیاه و از قسمت پایینی بوته ها آغاز می شود. علائم بیماری روی برگ شامل نقاط ریز، مدور، نارنجی یا قهوه ای رنگ و احاطه شده با هاله ای زرد می باشد.

با گسترش بیماری، برگ های آلوده پژمرده شده و از بوته جدا می شوند. علائم آلودگی روی ساقه و غلاف نیز مشابه با علائم آلودگی روی برگ ها هستند. در بضی مواقع آلودگی های شدید باعث پارگی بافت های سطحی آلوده و تخریب بوته قبل از رسیدن محصول می شود.

عامل بیمار

عامل بیماری گیاهی زنگ باقلا، قارچ Uromyces viciae fabae می باشد.

سایر مطالب:

گیاه باقلا ،آشنایی با کاشت ،داشت و برداشت آن

آفات باقلا و راه های مبارزه با آن ها

زیست شناسی

زمستان گذرانی عامل بیماری روی بقایای گیاهی و علف های هرز میزبان این بیماری صورت می گیرد. باد تاثیر زیادی در پراکنش عامل بیماری در سطح مزرعه دارد. شرایط آب و هوایی بسیار مرطوب و محدوده دمای ١٨ الی ٢٢ درجه سانتی گراد تاثیر زیادی در رشد عامل بیماری دارد.

راه های پیشگیری و کنترل بیماری زنگ باقلا

  • تناوب زراعی با گیاهان غیر میزبان
  • استفاده از ارقام مقاوم به بیماری
  • جمع آوری بقایای گیاهی به جای مانده از کشت قبل
  • اجتناب از آبیاری بارانی
  • کاهش استفاده از کودهای نیتروژن

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

تماس با ما ( اینجا کلیک کنید )