بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی جو (بیماری پوسیدگی ریشه جو)

بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی جو را از آنجایی که در نواحی دارای بارندگی زمستانه و در خاک های آهکی فقیر شایع است می توان با بروز حالت غرقاب مرتبط دانست.

بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی جو

گیاهان آلوده شده به این بیماری بسیار کم رشد بوده و ریشه آنها به طور عمده قهوه ای رنگ و نیزه ای شکل می شود که وجه تمایز این بیماری از سایر پوسیدگی های ریشه بوده، و تا حد بسیار زیادی پوسیده می باشند. گیاهچه ها ممکن است بعد از ظهور کوتاه مانده و یا مرگ گیاهچه بدنبال داشته باشند.

علایم بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی جو

پوسیدگی رایزوکتونیایی در هر مرحله رشدی از مرحله جوانه زنی تا گیاه بالغ در هر قسمتی از ریشه می تواند بروز کند. این بیماری در صورتی که پوسیدگی کم باشد رشد گیاه را محدود نمی کند اما موجب کاهش تحمل گیاه به استرس های گرما و خشکی می گردد.

در صورت آلودگی متوسط، بلوغ گیاه تا ۳ هفته به تعویق افتاده و محصول کاهش پیدا می کند. ولی در آلودگی های شدید موجب کاهش رشد و کوتاهی قد گیاه شده و بخش های برهنه در این مزارع بوجود می آید که این حالت بنام patch bare نامیده می شود.

عامل بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی جو

قارچ های Rhizoctonia cerealis و R. solani دو گونه از قارچ جنس Rhizoctonia، عامل رایزوکتونیایی ریشه، پوسیدگی بذر و مرگ گیاهچه بوده که بین دو فصل زراعی در خاک، بقایای گیاهی و مواد آلی بقای خود را حفظ می کند. این قارچ پس از شروع بارندگی پاییزی، خارج از بقایای گیاهی و مواد آلی رشد می کند و به سرعت از طریق خاک مرطوب گسترش یافته و ریشه گیاهچه و گیاهان جوان را آلوده می نماید.

نحوه خسارت

هنگام که قارچ در داخل ریشه های گیاه، در سرتاسر سیستم ریشه گسترش می یابدموجب پوسیدگی اپیدرم و قشر بیرونی ریشه شده، و در نتیجه در این بخش از ریشه ها موجب ناپدید شدن و ترک ساختار داخلی ترین بافت ریشه سالم می شود. به این ترتیب، ریشه آنها ظاهری نیزه مانند پیدا می کنند. Rhizoctonia spp.

اغلب در آن دسته از اراضی به وجود می آید که علف های هرز آنها قبل از کاشت از بین نرفته باشد. این بیماری از آنجایی که در نواحی دارای بارندگی زمستانه و در خاک های آهکی فقیر شایع است می توان با بروز حالت غرقاب مرتبط دانست.

سایر مطالب:

بیماری پاخوره جو

همه چیز درباره سیاهک آشکار جو

کنترل و مدیریت بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی جو

کنترل ارگانیک

تاکنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری معرفی نشده است.

کنترل شیمیایی

کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. ضدعفونی بذرها با قارچکش های دیویدند، ویتاوکس، کاربوکسین، متالاکسیل و تبوکونازول می تواند در کنترل بیماری موثر باشند.

اقدامات پیشگیرانه

• استفاده از ارقام مقاوم.
• تناوب زراعی با گیاهان غیرمیزبان.
• انجام تست نیاز کودی خاک برای تعیین مقدار کودهای مورد نیاز به خصوص ازت، فسفر و روی.
• کنترل علف های هرز.
• شخم عمیق بقایای گیاهی.
• پرهیز از کاربرد علف کش های sulphonylurea و علف کش هایی که رشد ریشه را محدود می کنند.