بیماری پوسیدگی خاکستری در پیاز و سیر
بیماری پوسیدگی خاکستری یکی از خطرناک‌ترین بیماریهای پیاز و سیر می‌باشد که در اکثر نقاط جهان ، چه در مزرعه و یا در موقع برداشت و حمل و نقل ، و چه در انبار به پیاز و سیر حمله کرده و خسارت می‌رساند.
بیماری پوسیدگی خاکستری در پیاز و سیر
آفت خاکستری پیاز در سراسر جهان اشاعه دارد .ابتدا در سال ۱۸۷۶در آلمان شناسایی و تشریح شده و در ایران اولین بار منوچهری و شیرزادی وجود آن را در سال ۱۳۳۸ از کرج گزارش کرده‌اند. عامل این بیماری سه گونه قارچ می‌باشد که تولید Blight می‌کند.
علایم بیماری پوسیدگی خاکستری
اولین علائم شامل آبکی شدن و نرم شدن فلس های آلوده اطراف گردن پیاز و سیر است. بافت های پوسیده فرو رفته شده و به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای در می آید.
معمولا بیماری از ایجاد زخم هایی فرورفته در یک سمت گیاه و یا نزدیک به انتهای پیاز یا سیر شروع شده . در این زمان میسلیوم های خاکستری که در محل زخم ها رشد کرده، قابل مشاهده بوده و با گسترش آن، زخم ها توسط یک قسمت قهوه ای تغییر رنگ یافته و در ۲ تا ۳ فلس بیرونی احاطه می شود.
در این مرحله اسکلروت های قارچ روی فلس ها ایجاد شده که در اوایل سفیدرنگ بوده و با گذشت زمان سیاه رنگ می شوند.
عامل بیماری پوسیدگی خاکستری در پیاز و سیر
عامل بیماری قارچ خاکزی Botrytis allii می باشد که با سوخ آلوده، بذر و یا از طریق اسپور توسط باد منتقل می شود. قارچ روی بقایای پیاز زمستان گذاری می کند. بیماری پوسیدگی گردن نیز در مناطقی که در زمان قبل و بعد از برداشت آب و هوایی خنک دارند، غالب است.
سایر مطالب:
بیماری لهیدگی یا پوسیدگی نرم باکتریایی پیاز
بیماری کپک خاکستری پیاز ، علایم و کنترل آن
کنترل و مدیریت بیماری پوسیدگی خاکستری
کنترل ارگانیک
متاسفانه تاکنون روش مبارزه بیولوژیک برای این بیماری معرفی نشده است.
کنترل شیمیایی
کنترل تلفیقی با رویکرد پیشگیرانه به همراه کنترل بیولوژیک (در صورت وجود) را همیشه در نظر داشته باشید. بعد از شروع تشکیل غده از قارچ کش های موثر مانند کلروتالونیل، مانکوزب و ایپرودیون استفاده کنید.
اقدامات پیشگیرانه
- استفاده از بذرهای گواهی شده و عاری از بیماری.
- پیاز و سیر را فقط زمانی برداشت کنید که محصول بالغ شده و گردن به خوبی تکامل یافته باشد.
- آسیب به غده توسط حشرات و بیماریها را در فصل رشد به حداقل برسانید.
- از مصرف زیاد یا دیرهنگام کود نیتروژن خودداری کنید.
- از آبیاری اواخر فصل اجتناب کنید تا شاخ و برگ و گردن قبل از برداشت خشک شود. بافت گردن باید قبل از ذخیره محصول به خوبی تکامل یافته باشد.
- از بین بردن بقایای محصول قبلی.
- نظارت به منظور به حداقل رساندن ضربه یا زخم شدن محصول.
- غده ها را در دمای ۵ درجه سانتیگراد یا کمتر نگهداری کنید.
- رطوبت نسبی را به حداقل برسانید و گردش هوا را در حین ذخیره سازی افزایش دهید.
- هنگام انتقال غده ها به داخل و خارج از انبار، و همچنین حمل و نقل به بازار، دمای ثابت را حفظ کنید. نوسانات شدید دمایی می تواند باعث پیشرفت بیماری شود.
- اجرای تناوب زراعی به مدت حداقل ۳ سال به غیر از پیاز.
