بیماری سیاهک هندی گندم و چگونه مقابله و کنترل آن

0

بیماری سیاهک هندی گندم از بیماری های قارچی گندم نان، دوروم، تریتیکاله (هیبرید گندم و چاودار) است. در این بیماری معمولا قسمتی از دانه های گندم آلوده می شود.

بیماری سیاهک هندی گندم

این بیماری عموما باعث کاهش میزان محصول گندم، بازار پسندی و کیفیت نانوایی می شود.  با افزایش میزان آلودگی، مقادیر پروتئین، فسفر و فنل افزایش پیدا می کند و تغییرات اندکی در مقدار رسوبات هیدروکربن نیز به وجود می آید.

بیماری سیاهک هندی گندم

علایم بیماری سیاهک هندی گندم

سیاهک از زمانی قابل تشخیص می‌شود که خوشه‌ها روی بوته ظاهر شوند.در این هنگام گیاهان آلوده زودتر به خوشه می‌روند، همچنین این گیاهان معمولاً بلندتر از گیاهان سالم هستند.زمانی که خوشه‌ها از غلاف بیرون می‌آیند، رنگ آن‌ها به دلیل حضور تلیوسپورها زیتونی تیره تا قهوه‌ای می‌باشد.
رفته رفته بافت سنبله‌ها سیاه و سخت شده و در نهایت به جای دانه، بافتی سیاه‌رنگ و پودر مانند خواهند داشت.

عامل بیماری سیاهک هندی گندم

سیاهک هندی توسط قارچ Tilletia indica ایجاد می شود که یک قارچ خاک زاد و یا بذرزاد می باشد. این قارچ می تواند ۴ یا ۵ سال در خاک زنده بماند. اسپورهایی که در خاک آلوده و یا بقایای گیاهی وجود دارند می توانند گیاهان و خوشه های سالم را آلوده کنند. آلودگی به قارچ می تواند در تمام دوره گلدهی صورت گیرد اما گیاهان در زمان ظهور سنبله حساس تر هستند.

کنترل بیماری سیاهک هندی گندم

کنترل ارگانیک

تابحال روش کنترلی بیولوژیک برای مقابله با بیماری سیاهک هندی شناخته نشده است. لطفا در صورت اطلاع از موضوعی که به مبارزه با این بیماری کمک می کند با ما تماس بگیرید.

سایر مطالب:

بیماری زنگ قهوه ای گندم و چگونگی کنترل آن

کنترل شیمیایی

در گام اول مدیریت، کنترل تلفیقی شامل اقدامات پیشگیرانه و استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک توصیه می شود. ضدعفونی بذرها روش کاملا موثری برای مقابله با بیماری سیاهک نمی باشد.

با این حال، چندین روش وجود دارد که از رشد قارچ و آسیب به دانه جلوگیری می کند. قارچ کش ها بر پایه کاربوکسین-تیرام، دیفنوکونازول، مفنوکسام یا تبوکونازول می توانند به طور موثری از بروز آلودگی قارچ های هوازاد (انتقال توسط جریان هوا) در مزارع جلوگیری کنند.

اقدامات پیشگیرانه

  • استفاده از بذرهای گیاهان سالم یا گواهی شده.
  • کشت ارقام مقاوم.
  • پرهیز از کشت میزبان های جایگزین در اطراف مزارع.
  • اجرای تناوب ۵ ساله یا بیشتر با گیاهان غیرمیزبان
  • تنظیم تاریخ کاشت به نحوی که تشکیل خوشه با شرایط آب و هوایی مطلوب قارچ همزمان نشود.
  • بهبود زهکشی مزرعه و اجتناب از آبیاری زیاد در زمان گلدهی گندم.
  • اجتناب از مصرف بیش از حد کودهای ازته.
  • ورود ماشین آلات کشاورزی و جابجایی خاک از مزارع آلوده را محدود کنید.
  • می توان از مالچ پلاستیکی برای افزایش دمای خاک و کاهش انتشار قارچ استفاده کرد.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

تماس با ما ( اینجا کلیک کنید )