عارضه جارویی شدن یونجه و روش های کنترل آن
جارویی شدن یونجه یکی از بیماریهای مهم در مناطق گرمسیر است که تعداد چینهای برداشتی را به شدت محدود و محصول را دچار افت شدید میکند.
عارضه جارویی شدن یونجه
این بیماری در عرضهای جغرافیایی بالاتر به شدت محدود است و اکثر خسارت آن مربوط به نواحی نیمه بیابانی نظیر اصفهان و یزد است. همانند تمام بیمارگرهای فایتوپلازمایی تنها راه کنترل این بیماری مبارزه با زنجرک های ناقل در مزارع است و در صورت ابتلای بوته درمان قطعی برای آن وجود نخواهد داشت.
عامل بیماری جارویی یونجه
عامل بیماری یک فایتوپلازما است که توسط زنجرک ها منتقل میشود. در اثر بیماری بوتهها حالت ایستاده و با شاخههای فراوان پیدا کرده، قدکوتاه میشوند و به زردی تمایل پیدا میکنند.
علایم
کوتولگی شدید، جارویی شدن بوته ها که در اثر پیدایش شمار زیادی ساقه های کوتاه و باریک از محل طوقه به وجود می آید. رشد جوانه های جانبی ساقه، کوچک ماندن، گردشدن و چروکیدگی برگچه ها، زردی بوته و تغییرات ناهنجار در گل ها میشود.
که شامل سبز شدن گلبرگ ها، برگسانی شدن گل ها (فیلودی) و ناباروری که در نهایت مرگ بوته ها را همراه دارد، از جمله نشانه های این بیماری می باشد. در مواردی که گلدهی پس از آلودگی بوته ها رخ می دهد، گل های جدید رشد عادی نداشته و دچار حالت های ناهنجار یاد شده در بالا می شوند.
سایر مطالب:
آفت سرخرطومی برگ یونجه و چگونگی کنترل آن
آفات و بیماری های مهم یونجه و چگونگی کنترل آن ها
سرمازدگی در مزارع یونجه
روش های کنترل بیماری جارویی یونجه
کنترل ارگانیک
تاکنون هیچ روش کنترلی بیولوژیک یا ارگانیک برای مبارزه مستقیم با این بیماری معرفی نشده است. اما می توان جمعیت زنجرک را که عامل انتقال این بیماری است کنترل کرد.
– استفاده از حشرات پارازیتوئید مانند Anagrus atomus به عنوان عامل کنترل بیولوژیک.
– استفاده از حشرات مفید مانند کفشدوزک ها و بالتوری به عنوان شکارگرهای قوی تخم و لارو.
– کاربرد حشره کش های زیستی حاوی گونه های پارازیت قارچی مانند Metarhizium anisopliae , Beauveria bassiana, Paecilomyces fumosoroseus و گونه Verticillium lecanii در کنترل آلودگی های شدید.
– کاربرد صابون های حشره کش مانند اسپینوزاد ۰.۳۵ml.
کنترل شیمیایی
در گام اول مدیریت، کنترل تلفیقی شامل اقدامات پیشگیرانه و استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک توصیه می شود. از سموم کلرانترانیلی پرول به همراه لامبدا سای هالوترین (۰.۵ml/l)، لامبدا سای هالوترین یا سایپرمترین می توان برای کنترل زنجرک استفاده کرد.
اقدامات پیشگیرانه
- استفاده از واریته های مقاوم یا متحمل به بیماری در صورت وجود.
- بازدید پیوسته یونجه زار و ریشه کنی بوته های مشکوک به بیماری در اولین فرصت.
- پرهیز از نقل و انتقال یونجه از یونجه زارهای آلوده به یونجه زارهای سالم.
- آبیاری منظم.
- کوددهی مناسب و متعادل گیاه.
- اطمینان از سلامت گیاهان جهت جلوگیری از ظهور زنجرک های حاصل از تخم های پنهان در بافت گیاهان.
- بازدید مداوم جهت بررسی پوسته لاروها در زیر برگها.
- جمع آوری دستی تخم ها و بخش های آلوده گیاهی.
- استفاده متناوب از تله چسبی زرد برای جذب زنجرک ها.