بیماری اسکالد جو یا کچلی جو و چگونگی کنترل آن

0

بیماری اسکالد جو یا کچلی جو در بسیاری از مناطق دنیا به خصوص نقاط با آب و هوای سرد و نیمه مرطوب شایع است. در ایران نیز کچلی یا سوختگی برگ جو که با نام اسکالد جو نیز شناخته ی شود از بسیاری مناطق گزارش شده است. 

بیماری اسکالد جو یا کچلی جو

این بیماری در بسیاری از مناطق دنیا به خصوص نقاط با آب و هوای سرد و نیمه مرطوب شایع است.

در ایران نیز کچلی یا سوختگی برگ جو که با نام اسکالد جو نیز شناخته ی شود از بسیاری مناطق گزارش شده است. 
در صورت اپیدمی محصول بین ۳۵ تا ۴۰ درصد کاهش می یابد.

بیماری اسکالد جو یا کچلی جو

علایم بیماری اسکالد جو یا کچلی جو

اوایل فصل بهار علائم بیماری اسکالد بیشتر به صورت لکه های بیضی شکل به رنگ سفید خاکستری با حاشیه قهوه ای تیره روی پهنک و غلاف برگ مشاهده می گردد.

اندازه لکه ها در ابتدای ظهور و مراحل پیشرفته متفاوت بوده و از حدود ۰.۵ تا ۲ سانتیمتر می رسد. این لکه ها بوسیله رگبرگ ها محدود نمی شوند و در شرایط مساعد باعث انهدام کامل برگ می گردند.

اگر آلودگی تا مرحله شیری شدن دانه ها ادامه یابد خوشه ها نیز مورد حمله قرار می گیرند.

علت ها

عامل بیماری اسکالد جو، قارچ Rhynchosporium secalis بوده که از طریق بذر و باقیمانده گیاهان آلوده از سالی به سال دیگر انتقال می یابد. بذر یا بقایای گیاهی منبع اصلی آلودگی اولیه می باشند.

دمای ۱۶ درجه سانتیگراد خاک برای آلوده کردن کولئوپتیل مناسب و در بالاتر از ۲۲ درجه سانتیگراد آلودگی بسیار کاهش پیدا می کند.

این قارچ فقط روی لکه های مرطوب که بافت آنها نکروزه (قهوه ای) شده است اسپور تولید می کند. در دمای ۱۰ درجه سانتیگراد و ۷۲ ساعت رطوبت، حداکثر اسپور تولید می شود.

رطوبت، برای آزاد شدن اسپورها از لکه ها ضروریست و بیشتر اسپورها با قطرات باران پخش می شوند. بعد از خوشه دهی، دما به ۲۷ تا ۳۰ درجه سانتیگراد می رسد که به مقدار زیاد موجب محدود شدن آلودگی ثانویه می گردد.

کنترل بیماری اسکالد جو یا کچلی جو

کنترل ارگانیک

تاکنون روش کنترلی بیولوژیک برای این بیماری معرفی نشده است.

سایر مطالب:

آفات و بیماری های مهم جو و راه های کنترل آن ها

کنترل شیمیایی

ضدعفونی بذر با ایمازالیل (فانگافلور) %۵ LS به همراه یک یا دو بار سمپاشی با قارچکش سیپروکونازول (آلتو) %۱۰ SL می تواند بیماری را کنترل نماید.

اقدامات پیشگیرانه

  • استفاده از ارقام مقاوم.
  • عدم استفاده از بذرهای آلوده.
  • از بین بردن جوهای خودرو و گرامینه های آلوده.
  • از بین بردن بقایای گیاهی.
  • حذف علف های هرز درون و بیرون مزرعه.
  • اجتناب از کشت متراکم.
  • اجتناب از مصرف زیاد کودهای نیتروژنه.
  • رعایت تناوب زراعی یا گیاهان غیر از غلات.
  • شخم عمیق بقایا.
  • عدم استفاده از بذور آلوده

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

تماس با ما ( اینجا کلیک کنید )