گل گوشواره ای و چگونگی پرورش آن
گل گوشواره ای به خاطر گلهای گوشواره مانند زیبایی که دارد پرورش داده می شود و دارای شاخ و برگ و گل های زینتی زیبایی است. این گیاه می تواند برای یک فصل نگه داری شود.
گل گوشواره ای
گل گوشواره ای با نام علمی “CALCEOLARIA HERBEOHYBRIDA” گونه ای دو ساله یا دایمی است و رقم های علفی آن به عنوان یک ساله کشت و کار می شود.
در ایران گونه ای که بیشتر برای گلدان کاشته میشود C. herbeohybrida نام دارد اما نگهداری این گل بسیار سخت است و برای داخل خانه اصلا توصیه نمی شود.
مشخصات گل گوشواره ای
برگهای گیاه تخم مرغی و پهن، کرکدار و به طول ۸ تا ۱۲ سانتیمتر بوده که بصورت متقابل روی ساقه قرار گرفته اند.
برگ ها به صورت مجتمع در قسمت پایین گیاه قرار داشته و در فصل بهار از وسط آنها تعدادی ساقه گلدهنده به نسبت نازک به ارتفاع ۶۰-۳۵ سانتی متر بالا آمده و هر ساله دارای چندین گل زیبای انتهایی است.
گل ها به تعداد زیاد و به صورت دسته ای هستند. قسمت پایین گل ها به شکل جیب یا گوشواره باد کرده و آویزان است.
گل ها از زرد و نارنجی تا قرمز مشاهده می شوند و می توانند دارای لکه ها یا خطوط قهوه ای رنگ باشند. این رنگها در فصل تابستان ظاهر می شوند.
افزون بر کاربرد گلدانی، در مناطق با آب و هوای خنک می تواند به عنوان گیاه باغچه ای در بهار و تابستان استفاده شود.
در فضای باز بهتر است در مکان آفتابی یا سایه آفتاب، خاک سبک، نسبتا حاصلخیز و اسیدی کاشته شود. برای گلدهی بهتر نیاز به شرایط خنک و مرطوب دارد. حداقل دمای قابل تحمل آن ۵ درجه سانتیگراد است.
شرایط نگهداری و نیازهای گوشواره ای :
آبیاری:
گل گوشواره ای نیاز آبی متوسط داشته و وقتی سطح خاک گلدان خشک شد باید آبیاری شود چرا که ریشه های گوشواره ای ظریف بوده و آبیاری بیش از حد به آنها آسیب می رساند.
خیس ماندن خاک یکی از دلایل شیوع پوسیدگی ریشه های گیاه و از بین رفتن گیاه است و گوشواره ای نیز به این مسئله بسیار حساس است.
به همین دلیل در طی زمستان که اصولا مصرف آب گیاهان کاهش می یابد باید آبیاری این گیاه را نیز تا حدودی کمتر نمود.
رطوبت و غبار پاشی:
رطوبت هوا نیز به شاداب ماندن گیاه کمک می کند. البته غبارپاشی گل گوشواره ای توصیه نمی شود زیرا در فصل گل می تواند موجب بروز لکه های قهوه ای بر روی گلها و از بین رفتن گلها شود.
بنابراین می توان یک زیر گلدانی را پر از سنگریزه کرد و سپس تا نیمه دیواره آن را آب ریخت و گلدان را بر روی آن گذاشت.
مراقب باشید که انتهای گلدان گیاه با آب موجود در داخل زیرگلدانی در تماس نباشد حرارت محیط موجب تبخیر تدریجی آب و تامین رطوبت مورد نیاز گیاه خواهد شد.
دما:
نیازهای دمایی این گیاه مهمترین موردی است که نگهداری آنرا با مشکل مواجه می کند و اگرچه گیاهی دو ساله است اما به دلیل نیاز به محیط سرد معمولا به شکل گیاهی یکساله نگهداری می شود.
دمای ۱۰-۷ درجه سانتیگراد در شب و ۱۶-۱۳ و نهایتا ۱۸ درجه سانتیگراد در طی روز مناسب رشد این گیاه است .
بنابراین می‌توان گفت که این گیاه محیطی خنک را دوست دارد و در واقع فرارسیدن فصل تابستان و گرم شدن هوا یکی از دلایل خشکیدگی، چروکیدگی و سوختن برگهای گیاه و از بین رفتن کل گیاه میشود.
نور:
در زمستان نور کامل لازم دارد و در تابستان جهت کنترل دما و نیز جلوگیری از ریزش گل ها، شدت نور باید کم شود.
در کل این گیاه به محیطی روشن نیاز دارد اما باید به دور از نور مستقیم خورشید قرار گیرد. نور کم محیط نیز مانع از گلدهی گیاه، ریزش غنچه های گل و کاهش رشد گیاه خواهد شد.
خاک:
به خاکی غنی و مرطوب با زهکش مناسب نیاز دارد.
بنابراین بکارگیری خاک برگ برای افزایش میزان مواد غذایی و غنی کردن، پرلایت و کوکوپیت (الیاف نارگیل) برای حفظ رطوبت و همچنین شن برای افزایش زهکش بستر کاشت توصیه می شود.
همچنین خاکی که کمی حالت اسیدی (۵/۶-۶) دارد به رشد این گیاه کمک می کند بنابراین در مخلوط خاکی می‌توان از پیت موس نیز استفاده کرد زیرا این ماده به اسیدی شدن بستر کاشت کمک می‌کند.
کوددهی و تغذیه:
در طی رشد می توان هر ۴-۳ هفته یکبار به گیاه کود داد اما در زمان گلدهی گیاه را کود ندهید زیرا موجب کاهش عمر گلهای آن می شود.
از مصرف نیتروژن به شکل آمونیوم در طول دوره پیش رسی در فصل سرما باید خودداری شود.
تعویض گلدان:
به علت دو ساله بودن عمر گیاه نیاز به تعویض گلدان نیست.
سایر مطالب:
گل ارکیده کاتلیا و آشنایی با چگونگی پرورش آن
ازدیاد و تکثیر:
این گیاه رابه دلیل داشتن گلهای رنگانگ، از طریق کاشت بذر، تکثیر می کنند.
بذرها باید از اواخر بهار تا اواسط تابستان به صورت تنک، در سینی بذر یا ظروف کم عمق کاشته شوند و در دمای حدود ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد نگهداری شوند.
زمانی که بذر ها جوانه زدند، مراقبت باشید تا در نور کافی قرار بگیرند، در غیر این صورت گیاه به شکل پا بلند با طوقه سست رشد می کند.
وقتی که نشاءها به انداه کافی رشد کردند، آنها را در گلدانی با قط دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید.
این گیاه در طول زمستان نیز در دمای حدود ۱۰ درجه سانتیگراد به رشد ادامه داده و در بهار سال بعد گل خواهد داد.
هرس:
برای تشویق گل گوشواره ای به گلدهی مجدد ، بعد از اتمام دوران گلدهی شاخه های گیاه را سرزنی کنید.
آفات و مشکلات گل گوشواره ای
علت خشک شدن گل گوشواره ای :
شل بودن برگ ها نشان دهنده ی این است که گیاه بیش از اندازه خشک است.
همچنین، شما باید به شته ها که بزرگترین دشمن این گیاه هستند توجه زیادی داشته باشید زیرا می توانند در مدت زمان کوتاهی به یک اپیدمی تبدیل شوند.
کپک قارچی خاکستری، مگس سفید و کنه ی تار عنکبوتی هم می توانند مشکل ساز باشند. از آفت کش های مناسب استفاده کنید.
