شته انار و چگونگی مبارزه با آن

شته انار با نام علمی Aphis punicae عمومی ترین آفت درختان انار محسوب شده و در بعضی از سالها و در باغهای محصور که شرایط برای رشد و تکثیر آفت فراهم باشد، موجب ریزش غیر طبیعی گلهای اول انار در ابتدای فصل می گردد.

آفت شته انار

شته انار عمومی ترین آفت درختان انار به حساب می آید که در تمامی انارستان کشور وجود دارد. شته انار زمستان را به صورت تخم در روی سرشاخه ها انار به سر می برد.

در روی درختان در ماه های بهار بالاترین جمعیت را دارد و گاهی تمامی سرشاخه های جوان، گل و میوه های تازه تشکیل شده را می پوشاند.

به علاوه باعث پیچیدگی برگ ها، ریزش گل و میوه های جوان و ترشح عسلک می گردد.

ترشح عسلک موجب جلب گرد و خاک و رویش قارچ مولد دوده می شود.

در تابستان به دلیل گرم شدن هوا از تراکم و شدت خسارت آن کاسته می شود.

چرخه زیستی آفت شته انار

شته انار زمستان را به صورت تخم در روی سرشاخه های انار و پاجوش ها به صورت تکی یا گروهی سپری می کند.
اولین ماده ها در بهار ظاهر شده و در سطح شاخه های جوان شروع به تخمگذاری می نمایند.
در روی درختان انار در ماه های بهار بالاترین جمعیت را دارد و گاهی تمامی سر شاخه های جوان گل و میوه های تازه تشکیل شده را می پوشاند.
همچنین در طول فصل گرم سال شته انار به فرم های بالدار و بی بال در پناهگاه های مختلفی بسر می برند.
در این زمان مهاجرت به روی گیاه بامیه و انواع نسترنها صورت می گیرد.

سایر مطالب:

راه های مبارزه با آفت کرم گلوگاه انار

آفات و بیماری های انار وچگونگی کنترل آن ها

مبارزه با آفت شته انار

باقی گذاشتن پاجوش های درختان تا اواخر بهار به عنوان تله و حذف آنها در آخر بهار در کنترل این آفت توصیه می شود.
به دلیل حفظ و نگهداری دشمنان طبیعی، استفاده از سموم شیمیایی توصیه نمی شود ولی در صورت بالا بودن جمعیت آفت، در صورتیکه مبارزه شیمیایی لازم باشد بهتر است این اقدام علیه تخم ها در زمستان صورت گیرد و سمپاشی با ترکیبات روغنی ترکیبات سوزاننده و یا ترکیبات فسفره روغنی انجام گیرد. سمپاشی بهاره بهتر است قبل از گل انار و با یکی از ترکیبات سیستمیک انجام شود.

در صورتی که آلودگی شدید باشد می توان از یکی از سموم Etofenprox یا Etiofencarb یا Pirimicarb استفاده کرد.