بیماری لکه برگی خرما ،علایم و چگونگی کنترل آن

بیماری لکه برگی خرما از طریق هرس نکردن علف های هرز، افزایش رطوبت و تلنبار کردن اضافات نخل خرما در باغ، گسترش می یابد. هرس نشدن درختان، جدا نکردن برگ های خشک پایینی درخت باعث رشد قارچ در ضایعات و در بین علف های هرز شده و به صورت اپیدمی کلیه برگ های نخل را درگیر می کند.

بیماری لکه برگی خرما

بیماری لکه برگی یا سیلیندروکلادیوم  بیشتر در گل‌های  کنتیا، شامادورا، اریکا و انواع نخل و یوکاها دیده می‌شود. عامل آن  Sylindrocladiom  یا Calonectria یک قارچ که تحت تأثیر آبیاری زیاد در سراسر جهان، بر روی ساقه‌های گیاهان چوبی مثل کنتیا و شامادورا و اریکا و گیاهانی که از جمله چوبدار و زینتی وهمچنین محصولات باغی کشاورزی است. که باعث طیف وسیعی از علائم بیماری، مانند برش پوسیدگی، مرگ گیاهچه نهال، نقطه برگ، ساقه سوختگی است، و پوسیدگی ریشه است.

عامل و نحوه انتشار بیماری لکه برگی خرما:

بیماری لکه برگی خرما هرساله به دلیل بارندگی های ایجاد شده در ماه اسفند و باران های فراوان در فصل بهار، در اکثر نخلستان ها گسترش می یابد. در دو سال گذشته این بیماری شیوع زیادی پیدا کرده است و علائم خود را به صورت ایجاد لکه بر روی برگ های درخت خرما نشان می دهد.

به طور کلی می توان گفت دو عامل رطوبت و گرما باعث ایجاد این بیماری شده و بر روی شدت بیماری تاثیر زیادی می گذارند. تاکنون قارچ های متعددی از قبیل Curvularia sp. ،Nattrassia mangiferae، Pestalotiopsis sp و Serenomyces phoenicis از برگ درختان دارای علائم بیماری جداسازی و شناسایی شده است.

علائم و نشانه های بیماری لکه برگی خرما:

نشانه های اولیه بیماری لکه برگی روی برگ های درخت خرما به شکل دایره ای به رنگ زرد که انگار آب سوخته است می باشد. با گذشت زمان و شیوع این بیماری لکه های روی برگ بزرگ تر شده و تیره رنگ می شوند.

معمولا حاشیه ی این لکه ها به رنگ زرد و حالت آب سوخته داشته و مرکز لکه پس از مدتی خشک شده و یا قهوه ای می شود. شروع این علایم ابتدا در تعدادی از برگچه ها و برگ ها بوده و در نهایت کل برگ ها را  فرا می گیرد.

شروع بیماری از پایین برگ و معمولا روی برگ های جوان کامل نشده بوده و به تدریج با گسترش بیماری به سمت بالا ادامه می یابد و موجب خشک شدن کل گیاه می شود. این بیماری در آلودگی های شدید سبب خسارات فراوان به برگ‌ ها شده و حتی ممکن است کل برگ را خشک کند.

سایر مطالب:

آفات و بیماری های خرما ،علایم و چگونگی کنترل آن ها

عارضه پژمردگی و خشکیدگی خوشه خرما

خواص خرما و تاثیر آن در سلامت انسان

روش درمان بیماری لکه برگی در خرما:

همانطور که گفته شد، بیماری لکه برگی در مناطقی که رطوبت بالا باشد و برنامه غذایی اصولی و مناسب درختان خرما اجرا نشود بیشتر می باشد. کمبود مواد غذایی باعث ضعف گیاه شده و مقاومت آنها را در برابر حمله پاتوژن های قارچی و آسیب آنها کاهش می دهد. به همین دلیل درختانی که از کمبود مواد غذایی رنج می برند بیشتر مستعد ابتلاء به بیماری های قارچی مانند لکه برگی می باشند.

پس از ابتلای درختان خرما به بیماری لکه برگی به منظور کاهش خسارت و مبارزه با این بیماری، نیاز است یکسری اقدامات انجام شود که به شرح زیر است:

روش های زراعی درمان بیماری لکه برگی خرما:

• در حد امکان اقدام به کاشت ارقام مقاوم کنید و یا مناطقی را برای کاشت انتخاب کنید که میزان رطوبت کمتری داشته باشند.
• داشتن برنامه غذایی اصولی در طی فصل رشد با توجه به نظر کارشناس گیاهپزشک. برنامه غذایی مناسب باعث تقویت گیاهان و بالا رفتن سیستم ایمنی آنها شده و گیاهان را نسبت به ابتلاء به بیماری های قارچی مقاوم می کند.
• مدیریت آبیاری، کاهش رطوبت و عدم آبیاری درختان در صبح زود از راه کارهای اصلی کنترل این بیماری می باشد.
• حذف برگ های آلوده به بیماری و جلوگیری از انتقال قارچ عامل بیماری به برگ های سالم. این راه کار تا حدودی از گسترش این بیماری جلوگیری می کند.
• کنترل علف های هرز باغ. حذف و جمع آوری علف های هرز و بیرون بردن آنها از باغ به کنترل این بیماری کمک بسیاری می کند. همین علف های هرز گاهی خود محلی برای تجمع قارچ های عامل بیماری می باشند.
• رعایت بهداشت باغ. جمع آوری ضایعات میوه، برگ و شاخه های آلوده و یا شکسته ریخته شده کف باغ، بیرون بردن آنها از باغ و معدوم کردن آنها از مهم ترین اقدامات برای کنترل این بیماری می باشد.
• استفاده از ترکیبات اسیدآمینه و جلبک دریایی، کود های پتاس بالا و کلسیم دار در طول فصل رشد با توجه به نظر کارشناس گیاهپزشک، به منظور تقویت گیاه و بالا بردن مقاومت آن نسبت به تنش های محیطی و عوامل بیماری زا، از مواردی است که باید جهت پیشگیری از ابتلاء به بیماری قارچی لکه برگی در خرما صورت گیرد.

روش های شیمیایی مبارزه با بیماری لکه برگی:

• سمپاشی نخل های درگیر با بیماری لکه برگی با استفاده از سموم قارچکش مسی مانند اکسی کلرور مس، رورال تی اس، بردوفیکس، کاربندازیم توصیه شده است. سمپاشی باید با مشورت با کارشناس گیاهپزشک و با فاصله ی هر ده روز یکبار طی ۲ تا ۳ مرحله صورت گیرد.