درباره کک چغندر قند

آفت کک چغندر قند یکی از عوامل محدود کننده تولید انواع چغندر قند در واحد سطح است که هر ساله خسارت های زیادی در اثر حمله این آفت به زمین های کشاورزی وارد می گردد. به گونه ای که در مواردی کشاورزان را مجبور به واکاری می کند.

امکان شیوع این بیماری در تمام مناطق ایران که چغندر کشت می شود وجود دارد البته در نواحی فارس، اصفهان، کرمانشاه، کرمان و قزوین خسارت های بیشتر محتمل است.

معرفی آفت کک چغندر قند :

حشره کامل این آفت علاوه بر چغندرقند به چغندر علوفه ای و وحشی و همچنین علفهای هرز، سلمک، گزنه، ترشک و ترتیزک حمله و از آنها تغذیه می کند.

بیشترین صدمه و خسارت این آفت در مرحله ۲ تا ۴ برگی گیاه می باشد و بعد از مرحله ۸ برگی به علت خشبی شدن برگهای خسارت آفت اهمیت اقتصادی ندارد.

لاروها از ریشه گیاه تغذیه می کنند و خسارت قابل توجه ندارد ولی حشرات کامل از برگ تغذیه و در سطح برگ سوراخهای گرد و نامنظم ایجاد می نماید که در تراکمهای بالا این سوراخهای کوچک بهم متصل شده و حفره های بزرگتری را ایجاد می کنند.

چنانچه تراکم جمعیت آفت در مراحل ۴-۲ برگی بالا باشد تمام مزرعه را از بین برده بطوریکه واکاری مجدد نیاز می باشد.

سایر مطالب:

بیماری ریزومانیا ، پرخسارت‌ترین بیماری چغندرقند

کاشت،داشت و برداشت چغندر قند و لبویی

زیست شناسی:

زمستان را به صورت حشره کامل در زیر گیاهان خشکیده، کلوخه ها و شکافهای زمین و حتی داخل خاک به سر می برند. با مساعد شدن شرایط آب و هوائی وقتی که متوسط درجه حرارت به حدود ۱۰ درجه سانتی گراد برسد حشرات کامل خارج و شروع به فعالیت می نمایند.

ظهور حشرات کامل از اواسط فروردین ماه شروع و تراکم جمعیت آنها در اواخر اردیبهشت ماه به حداکثر خود می رسد. کک ها در روزهای گرم و آفتابی از برگها تغذیه نموده و خسارت می زنند. سپس جفت گیری نموده و حدود ۶ روز بعد تخم ریزی می نمایند.

تخمگذاری بیشتر در محل طوقه چغندرقند و سایر گیاهان میزبان و نیز در سطح خاک مجاور طوقه انجام می شود. تخمها به صورت انفرادی قرار داده می شوند و حداکثر تعداد تخم مشاهده شده در پای یک بوته چغندرقند ۷ عدد می باشد.

نشو و نمای لاروی حدود ۲۷ وز به طول می انجامد. محل فعالیت لارو در خاک و بیشتر از عمق سه سانتی متر به پائین و در اطراف ریشه ها می باشد. دوره شفیرگی حدود ۱۳ روز می باشد. محل تشکیل شفیره بیشتر به قسمتهای سطحی خاک و تا عمق دو سانتی متری می باشد.

ککهای نسل جدید از اواخر خرداد ماه فعالیت خود را آغاز می کنند. جمعیت ککهای نسل جدید از اواخر خرداد ماه و اوائل تیرماه رو به افزایش نهاده و در اواخر تیرماه به حداکثر خود می رسد تراکم جمعیت کک چغندرقند مزارع دیرکاشت به علت وجود شرایط مناسب برای فعالیت حشره به مراتب بیشتر از مزارع زود کاشت و میان کاشت است.

ککها پس از مقداری تغذیه با شروع سرما به تدریج در زیر کلوخه ها و خاک و یا بقایای چغندرقند یا سایر پناهگاهها تا بهار سال بعد زمستانگذرانی می کنند. بنابراین یک نسل در سال دارد.

کنترل:

۱-با توجه به طرز زندگی آفت که ککلها زمستان را در زمینی که چغندرقند بوده است و یا در حوالی آن بسر می برند بنابراین زدن شخم عمیق پس از برداشت محصول و یخ اب در صورتی که کلیه زارعین این برنامه را انجام دهند جمعیت آفت را برای سال بعد پائین می آورد.

۲-از کشت متوالی چغندرقند در یک زمین باید خودداری شود زیرا که باعث بالا رفتن جمعیت ککها می گردد.

۳-از بین بردن علفهای هرز میزبان آفت به خصوص سلمه تره، ترشک، گزنه، ترتیزک و بوته های چغندرقند خودرو در بهار از اطراف و کنار مزارع باعث کاهش جمعیت آفت می گردد.

۴- آبیاری مرتب زراعت و ایجاد رطوبت که برای فعالیت آفت نامناسب می باشد باعث می شود که خسارت آن کاهش یابد.

۵-تقویت گیاه با کودهای حیوانی و شیمیائی سبب رشد سریع گیاه و باعث می شود که تحمل آن در برابر آفت زیاد کند.

۶-کارباریل(سوین) WP85%و ۳کیلوگرم۷- فوزولن EC35% و۲.۵- ۲ لیتر۸- اتریمفوس(اکامت) EC50% و ۱لیتر درهکتارنکته: از سموم فوق در مرحله ۴- ۲ برگی(حقیقی) میتوان استفاده کرد