آگروفارستری یا جنگل زراعی چیست!؟

0

آگروفارستری یا جنگل زراعی با نام لاتین Agroforestry به تلفیق عملیاتی از قبیل کشت درخت، زراعت، پرورش گیاهان علوفه ای و مرتعه ای، دامداری و غیره در عرصه معین گفته می شود.

به عبارتی دیگر آگروفارستاری یعنی تلفیق مدیریت کشاورزی و پرورش درخت.سیستم آگروفارستری (جنگل-زراعی) سیستم و روش پایدار کشاورزی یا پرماکالچر است که با استفاده از کشت تلفیقی درخت با گیاه زراعی موجب افزایش کلی در عملکرد یک واحد زمین می شود.

آگروفارستری یا جنگل زراعی چیست

آگروفارستی مدیریت و ادغام درختان، محصولات و/ یا احشام مزرعه دریک قطعه زمین است و می‌تواند جزء جدایی نا‌پذیر از کشاورزی مولد باشد. ممکن است شامل جنگلهای ملی موجود و جنگل‌هایی باشد که بوسیله مالکان زمین ایجاد شده‌اند.

یک مفهوم انعطاف‌پذیر است، شامل هم مالکیت زمین‌های کوچک و هم زمین‌های بزرگ است.

از نظر علمی، آگروفارستی نشات‌گرفته از بوم‌شناسی است و یکی از سه علوم اصلی استفاده از زمین است، دو علم دیگر کشاورزی و جنگلداری است.

آگروفارستری یا جنگلی زراعی

آگروفارستی از دو علم دیگر با تاکید زیاد روی ترکیب عناصر و تعاملات بین آنها به جای فقط تمرکز‌کردن روی هر عنصر به صورت مجزا متمایز است.

آگروفارستی مشترکات زیادی با کشت درهم ردیفی ( شیوه کاشتن دو یا چند محصول روی یک قطعه زمین) با تاکید بر تعاملات بین گونه‌های مختلف گیاهان دارد.

بصورت عمومی، هر دو آگروفارستی و کشت در هم ردیفی می تواند منجر به بازده کلی بیشتر و هزینه‌های عملیاتی کمتری شود.

مزایای آگروفارستری یا جنگل زراعی

۱- مزایای محیطی:

مهمترین فواید بوم شناختی (اکولوژیکی) آگروفارستری عبارتند از:

  • کاهش فشار روی جنگل
  • گردش بهتر مواد غذایی خاک از طریق درختان با ریشه های عمیق 
  • حفاظت بهتر از سیستم های اکولوژیکی
  • کاهش روان آب سطحی
  • کاهش آب شویی مواد غذایی و فرسایش خاک از طریق ریشه و ساقه درختان
  • تعدیل میکروکلیما (پائین آوردن دمای سطح خاک و کاهش تبخیر رطوبت خاک از طریق افزایش مداوم مواد آلی حاصل از تجزیه ها).

۲- مزایای اقتصادی:

افزایش و حفظ بازده غذایی، سوختی، علوفه ای و کودی، (بر عکس سیستم های تک کشتی) کاهش خطر از بین رفتن کل محصول افزایش، افزایش سطوح درآمد مزرعه به خاطر باروری بالا و پایدار.

۳- مزایای اجتماعی:

بهبود استاندارد ها در زندگی روستایی به خاطر درآمد بالاتر و شغل مشخص، افزایش بهداشت و مواد غذایی به خاطر افزایش کیفیت و تنوع تولیدات غذایی، بهبود و پایداری جوامع ساکن در مناطق مرتفع از طریق عدم نیاز به تغییر مکان فعالیت های کشاورزی (فعالیت نوبتی در مزارع ).
از طرفی دیگر سیستم هایی که خوب طراحی شده باشند می توانند باعث کاهش یکسری از هزینه ها شوند و محصولات علفی که در این گونه فعالیت کاشته می شوند درآمد کوتاه مدت را فراهم آورده .

این در حالی است که محصولات چوبی به صورت همزمان در همان سیستم رشد می کند. بهبود کیفیت آب و وضع غذایی و زیستگاه برای ماهیان از دیگر فواید سیستم آگروفارستری است.

محدودیت های آگروفارستری یا جنگل زراعی :

1- از لحاظ محیطی:

  • رقابت درختان نباتات زراعی از لحاظ فضا، نور، رطوبت و مواد غذایی
  • خسارت به محصولات زراعی از طریق عملیات قطع درختان
  • میزبانی آفات و حشرات مضر برای محصولات غذایی تجدید حیات زیاد درختان که ممکن است بر گونه های زراعی غلبه کند

۲- از لحاظ اقتصادی-اجتماعی:

  •  نیروی کار بیشتری نیاز دارد
  •  رقابت بین محصولات زراعی و درختی بیشتر است.
  •  دوره رشد درختان طولانی است.
  •  آگروفارستری کار پیچیده ای است نسبت به کشاورزی سنتی و متداول.
  •  مقاومت زارعان برای جایگزین کردن درختان با محصولات زراعی به خصوص در جاهایی که زمین کمیاب است.

طبقه بندی سیستم های آگروفارستری

سیستم های آگروفارستری می توانند بر اساس معیار های زیر گروه بندی گردند:

ساختار: بررسی ترکیب اجزاء، شامل ترکیب فضایی جزء چوبی، اشکوب بندی عمودی اجزای ترکیب و ترتیب زمینی اجزای مختلف می باشد.

وظیفه یا عمل سیستم: این معیار بر اساس وظیفه یا نقش کلی سیستم و به طور عمده نقش درختان(نقش تولیدی، محافظتی و … ) مشخص می گردد.

اقتصادی-اجتماعی : توجه به سطح مدیریت نهاده ها و یا شدت و مقیاس مدیریت و اهداف تجاری می باشد. 

اساس اکولوژیک: توجه به شرایط محیطی، با این فرض که سیستم های معین می توانند برای شرایط اکولوژیک معینی مناسب تر باشند.

سایر مطالب:

انواع کشت های هیدروپونیک به چه صورت است؟

صفر تا صد پرورش ماهی در مزارع شالیزار

آگروفارستی می تواند حفاظت از زمین را در مناطق زیر بهبود بخشد:

شوری و کنترل سطح ایستای آب

شوری اصولاً بوسیله افزایش سطح ایستای آب ایجاد می‌شود. درختان کمک می‌کنند تا سطح ایستای آب پایین‌تر رود، و به عنوان پمپ آب را از خاک می‌کشند و سپس آن را با تبخیر به جو رها می کنند.

کنترل فرسایش خاک:

فرسایش خاک یا هدررفت خاک در نتیجه رفتار باد و آب در خاک‌های محافظت نشده اتفاق می‌افتد. سایبان جنگل، ریشه ها و بستر برگ تمام نقش کنترل کننده در فرسایش خاک دارند.

قطع آب:

از طریق حذف آب، درختان بنانهاده شده می‌توانند به صورت قابل توجهی قطع آب را در مناطق نزدیک کاهش‌دهند، که ممکن است منجر به بهبود کاربری زمین شود مثلاً مرتع یا محصول

آگروفارستی می‌تواند مزایای زیادی برای محیط زیست و کشاورز داشته باشد. برای کشاورزان، توانایی حفظ نوعی کنترل روی زمین و تولید در مواجهه با تغییر شرایط جوی بدین معنی است که آگروفارستی وعده بزرگی برای بخش کشاورزی است.

در بخش محیط زیست، توانایی آگروفارستی برای کمک به جلوگیری از فرسایش خاک در حالیکه به صورت همزمان به احتباس آب کمک می‌کند و باروری خاک را ارتقاء می دهد.

می تواند راه‌حلی برای مناطقی باشد که بارش باران بی قاعده است یا ممکن است بخاطر تغییرات شرایط جوی بی‌قاعده شود. در حالیکه مزارع متراکم از درختان کمک خواهد کرد که دی اکسید کربن جذب شود و دمای محلی تنظیم گردد.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

تماس با ما ( اینجا کلیک کنید )