مهم ترین عوامل ترک خوردن گوجه فرنگی

ترک خوردن گوجه فرنگی زمانی اتفاق می افتد که داخل گوجه فرنگی سریعتر از بیرون آن رشد کند. این می تواند به دلایل مختلفی از جمله گرمای شدید، رطوبت زیاد، باران های شدید و اختلاف دمای شدید بین شب و روز اتفاق بیفتد. برای مثال آبیاری نامنظم و غیر اصولی یکی از مسائلی که منجر به شکافتن میوه های گوجه فرنگی میگردد.

ترک خوردن گوجه فرنگی

این نمونه ای از یک اختلال فیزیولوژیکی است. مشکلی که به دلیل شرایط رو به رشد ایجاد می شود و نه به عنوان عامل آفات یا بیماری.

مقدار نامناسب آب، نور، دما و مواد مغذی همگی می توانند باعث انواع اختلالات فیزیولوژیکی در گوجه فرنگی شوند. میوه ها به ویژه در اوج رشد خود آسیب پذیر هستند و باید از نظر آب و مواد مغذی با شاخه های جدید رقابت کنند.

گوجه فرنگی به دو صورت ترک می خورد:

تقسیم عمودی: پوست از بالای گوجه فرنگی جدا شده و از سمت راست به پایین امتداد می یابد.

ترک خوردگی متمرکز: اغلب در بالای گوجه فرنگی اتفاق می افتد و باعث ایجاد شکاف در اطراف ساقه در انواع بزرگتر گوجه فرنگی می شود.

گاهی اوقات، نوسان دما در فصل بهار می تواند مشکلاتی را برای نشاهای تازه گوجه فرنگی ایجاد کند. به همین دلیل بسیار مهم است که گیاهان خود را با مالچ ارگانیک مانند تراشه های چوب یا پلاستیک مالچ کنید.

این مالچ همچنین رطوبت را حفظ کرده و حتی از گسترش بیماری جلوگیری می کند. در مورد مالچ گوجه فرنگی، مالچ پلاستیکی قرمز بهترین مالچ برای جلوگیری از ترک خوردن گوجه فرنگی است.

گاهی اوقات، اگر باران زیادی بعد از یک هوای واقعا خشک ببارد، گوجه فرنگی های ترک خرده را روی گیاهان گوجه فرنگی خود پیدا خواهید کرد.

گاهی ترک خوردن گوجه فرنگی ناشی از کمبود آب است. اگر آبیاری را کاهش دهید، گوجه فرنگی نمی تواند شاداب و آبدار بماند و اگر رطوبت کافی نداشته باشد، پوست میوه نیز ترک می خورد.

هنگامی که گوجه فرنگی ها مقدار زیادی آب را به سرعت دریافت می کنند، پر از آب می شوند و پوست مانند یک بادکنک آب پر از ترک خوردگی می شود.

چگونه می توان از ترک خوردن میوه های گوجه فرنگی کم کرد؟

آبیاری منظم

 هفته ای یکبار گیاهان گوجه فرنگی را آبیاری کنید طوریکه ۲ تا ۵ سانتی متر آب در خاک نفوذ کند. آبیاری منظم احتمال شوکه شدن گوجه فرنگی ها توسط باران شدید را کاهش می دهد.

سایر مطالب:

راهکارهایی برای جلوگیری از سبز ماندن انتهای گوجه فرنگی

آشنایی با عوارض اختلالات فیزیولوژیکی گوجه فرنگی

 مالچ

مالچ برای همه گیاهان معجزه می کند، اما به طور ویژه ای از ترک خوردن گوجه فرنگی ها جلوگیری می کند. برای حفظ رطوبت، یک لایه مالچ به ضخامت ۲ تا ۷ سانتی متر به اطراف گیاهان اضافه کنید.

تغذیه

هر هفته در طول فصل رشد، گوجه فرنگی را با کودهای طبیعی و  ارگانیک تقویت کنید. کود خاک را سالم نگه می دارد بنابراین گیاهان تا آنجا که ممکن است گوجه فرنگی تولید می کنند.

اگر خاک متعادل یا دارای مقدار زیادی نیتروژن است، پس به سراغ کودهایی بروید که دارای نیتروژن کم و فسفر زیادی هستند. به عنوان مثال، ۵-۱۰-۵ یا ۵-۱۰-۱۰، اگر خاک شما دارای نیتروژن کم است، از کود متعادل با قدرت ۸-۸-۸ یا ۱۰-۱۰-۱۰ استفاده کنید.

جذب بور، نیتروژن، پتاسیم و کلسیم را افزایش دهید.

مطالعه ای در مجله انجمن علوم باغبانی آمریکا نشان می دهد که بور، نیتروژن، پتاسیم و کلسیم کیفیت میوه های موجود در گوجه فرنگی را افزایش می دهد و احتمال ترک خوردن آنها را از بین می برد.

محل پرورش

پرورش گوجه فرنگی در بسترها یا گلدان های دارای سوراخ زهکشی مشکل را کاهش می دهد زیرا باران شدید در خاک سست سریعتر به لایه های زیرین نفوذ می کند.

در گلخانه، درجه حرارت و سطح نور خورشید را به دقت کنترل کنید تا از افراط و تفریط جلوگیری کنید، در صورت لزوم از ترکیب گرمایش، تهویه و رنگ سفید گلخانه استفاده کنید.

یک دماسنج خوب حداکثر -حداقل (دماسنج ماکزیمم – مینیمم) ضروری است. برخی از گلخانه های اغلب از تهویه کافی برخوردار نیستند و برداشتن موقت شیشه ها در تابستان می تواند به رفع این کمبود کمک کند.

تونل های پلی اتیلن گزینه های کمی برای کاهش دما به جز استفاده از سایه زنی اضافی یا نصب کناره های بادگیر برای افزایش تهویه دارند.

مدیریت دما برای گوجه فرنگی هایی که در خارج از گلخانه رشد می کنند تقریبا غیرممکن است.

از آنجا که شکافتن میوه و ترک خوردن یک مشکل فیزیولوژیکی است نه یک آفت یا بیماری، استفاده از سموم دفع آفات برای درمان مشکل فایده ای ندارد. هیچ کنترل شیمیایی وجود ندارد. بنابراین شرایط محیطی و آبیاری را تا حدود زیادی کنترل کنید.