بیماری پوستی لمپی اسکین گاو ، خطرناک ترین بیماری پوستی گاو ها
بیماری پوستی لمپی اسکین گاو نوعی بیماری حاد تا مزمن، بسیار عفونی و بیماری عمومی پوستی در گاوها می باشد. که می تواند سبب سقط جنین، ناباروری و ضایعات پوستی نیز بشود.
بیماری پوستی لمپی اسکین گاو چیست؟
بیماری به وسیله ویروس آبله ایجاد می گردد، که مشابه آن چیزی است که باعث آبله گوسفند و بزی می شود. اغلب توسط پشه های گزنده انتقال می یابد و سرعت انتشار بالایی دارد.
این بیماری به آن صورت کشنده نمی باشد، ولی به دلیل اثرات طولانی مدت ضعیف کننده باعث ضرر و زیان های سنگین به دامداران می گردد.
خسارات اقتصادی اغلب به علت کاهش تولید (مرگ ومیر، شیر و گوشت، سقط جنین، کاهش باروری و صدمه زدن به پوست) و افزایش مخارج ناشی از خرید دارو برای درمان حیوانات بیمار، سمپاشی و ضدعفونی اماکن می باشد.
گاوها چطوری به این بیماری مبتلا می شود؟
حشرات گزنده خصوصا پشه در انتقال و گسترش بیماری در دام های بالغ نقش مهمی بازی می کنند، گوساله ها از طریق خوردن شیر گاوهای آلوده به بیماری مبتال شد.
همجنین بیماری از طریق بزاق گاوهای آلوده نیز خصوصل در صورت استفاده از آبشخور مشترک به راحتی منتقل می گردد.
سایر مطالب:
متریت سپتیک (metritis Septic) در گاو ماده
علل و درمان بیماری لنگش پای گاو ( زگیل یا روماتیت انگشتی در…
گاوها در چه سنینی مبتلا می شوند؟
- گاوها در هر سنی می توانند آلوده شوند.
- گاوهایی که به صورت سالانه واکسیناسیون می شوند، با احتمال کمتری به بیماری دچار می گردند.
- گاوهایی که از بیماری جان سالم به در برده اند، دیگر به بیماری دچار نمی شوند.
- گوساله های زیر ۶ ماه در صورتی که از شیر مادران واکسینه استفاده کرده باشند، در مقابل بیماری مصون می باشند.
نشانه های بیماری پوستی لمپی اسکین
علائم بارز بیماری عبارتند از:
- تب
- ریزش آب از چشم ها
- افزایش ترشحات بینی و حلق
- بی اشتهایی
- کاهش تولید شیر
- تا حدودی بی حالی و عدم تمایل به راه رفتن
سایر علائم:
دوره کمون ۴ تا ۱۴ روزه می باشد. و سپس تب عارض می شود و ۴ تا ۱۰ روز پس از بروز تب برجستگی های مشخصی به اندازه ۵ تا ۵۰ میلی متر از چند تا ۱۰۰ عدد و با قطر بین ۰/۵ تا ۵ سانتی متر امکان دارد تمامی بدن را بپوشاند.
که در تمام عمق پوست ظهور پیدا می کند. سر و گردن، پشت، دستگاه تناسلی، پستان و پاها از محل هایی می باشند، که بیشترین درگیری را دارند.
ریزش دائم بزاق، سرفه، خرخرکردن که در نتیجه با مشکلات تنفسی همراه می باشد. و التهاب و تورم در پاها، بین دو دست و دستگاه تناسلی ایجاد می گردد.
برخی از ضایعات پوستی ناشی از این بیماری بر روی پوست باقی مانده، و برخی دیگر می افتند. که به وسیله میکروب های چرک زا و تخم گذاری حشرات آلوده شده و سبب عفونت های ثانویه می شود. که به شدت تحرک دام را کاهش می دهد.
میزان شیوع بیماری به شدت متفاوت است، ولی معمولا بین ۱۰ تا ۲۰ درصد می باشد. تلفات بین ۱۰ تا ۴۰ درصد گزارش شده که بین ۱ تا ۵ درصد بیشتر معمول است.
تشخیص بیماری پوستی لمپی اسکین گاو
تشخیص اولیه از طریق مشاهده ضایعات مشخص پوستی یا دهانی می باشد. در حیواناتی که موهای بلند دارند، می توان از طریق ریختن آب بر روی حیوان، برجستگی های پوستی را به راحتی دید.
ولی تشخیص قطعی بیماری فقط توسط دامپزشک و آن هم با برداشتن نمونه های پوستی و ارسال به آزمایشگاه امکان دارد. در آزمایشگاه ویروس عامل بیماری را جداسازی می کنند و تشخیص می دهند.
نمونه برداری باید حتماً انجام گردد، زیرا بیماری های دیگری نیز وجود دارد که نشانه های شبیه لمپی اسکین دارند و روشهای کنترل و مبارزه با آن ها کاملا با این بیماری متفاوت می باشد.
انتقال بیماری
دام های زنده
انتقال عامل بیماری علاوه بر تماس با گاوهای بیمار و محصولات خام دامی آلوده به ویروس از طریق گزش حشراتی چون پشه و مگس به طور مکانیکی منتقل می گردد.
ترشحات بینی و حنجره، اسپرم و خون در انتقال بیماری نقش موثری دارد. ولی در تمامی حاالت بیماری به نظر می رسد که ویروس از طریق گزش حشراتی چون پشه و مگس به صورت مکانیکی انتقال می یابد.
ابزار، تجهیزات و پرسنل
ویروس این بیماری امکان دارد، به راحتی توسط اجسام مانند ابزار و وسایل منتقل شود. بیماری از طریق پشه ها با هواپیما یا کشتی قابلیت انتقال دارد.
وظیفه گاودار چیست؟
اگر به بیماری پوستی لمپی اسکین در گله شک کردین. باید سریعاً دامپزشکی دولتی یا خصوصی محل اقامت خود را در جریان گذاشته، تا پس از تشخیص قطعی بیماری توسط اداره دامپزشکی اقدامات کنترلی و بهداشتی برای جلوگیری ازگسترش و شیوع آن انجام گردد.
آیا گوشت و شیرگاوهای مبتلا به این بیماری قابل مصرف می باشد؟
معدوم سازی دام های بیمار و دارای نشانه های بیماری لازم می باشد. زیرا خطر وجود ویروس در گوشت در پیش سردخانه و بسته بندی آن وجود دارد.
شیر و محصولات لبنی از گونه های حساس در واحدهای آلوده باید از طریق شیمیایی و به وسیله اضافه کردن اسید یا حرارت دادن، پاکسازی و سپس در دامداری نابود شود.
پوست گاو در صورتی که ضدعفونی نشده باشد می تواند به عنوان یک عامل خطرناک تلقی گردد. چنانچه آن ها از مناطق آلوده یا در معرض شدید بیماری باشند در ۲۸ روز قبل از تشخیص بیماری باید معدوم سازی گردد.
حتی در مناطقی که کارخانجات عمل آوری وجود دارند. نیز پوست ها سریع ضدعفونی و معدوم می شوند. لاشه ها، پوست ها، خوراک دام و بستر که آلوده شده اند باید مدفون یا سوزانده شوند.
آیا این بیماری درمان پذیر می باشد؟
هیچ نوع درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد. تنها اقدامات حمایتی برای جلوگیری از عفونت های میکروبی ثانویه اجتناب از نور مستقیم آفتاب، تهیه آب و غذای مناسب امکان بهبودی دام را فراهم می کند.
درمان غیراختصاصی شامل آنتی بیوتیک، داروهای ضدالتهاب و تزریق ویتامین فقط برای درمان عفونت های ثانویه باکتریایی، کاهش تب، التهابات و بهبود اشتها برای غذا خوردن می باشد.
چگونه می توان از ورود بیماری به گله جلوگیری کرد؟
پیشگیری ارزانترین و بهترین راه کنترل بیماری می باشد. اگر دام شما در مقابل بیماری مصون شود، دیگر این حجم بالا خسارات اقتصادی و مالی ناشی از این بیماری در گله اتفاق نخواهد افتاد.
تحت مراقبت قراردادن حیوانات به طور متناوب با اطلاع از نشانه های بیماری به خصوص ضایعات پوستی یا لنگش، جداسازی و سمپاشی های مرتب جایگاه نگهداری دام و همچنین سمپاشی بدن دام در کنترل جمعیت و کاهش حشرات (مگس ها و پشه های خونخوار) باید انجام گردد.
می توان از پنکه های سقفی برای این کار استفاده کرد تا ضمن فراهم آوردن محیطی بهداشتی برای دام از گزیده شدن توسط پشه ها در امان بمانند.
کنترل و ریشه کنی بیماری
- شناسایی سریع دامداری آلوده و در معرض خطر آلودگی
- کنترل ترددهای دامی در واحدهای آلوده و دارای احتمال آلودگی
- پیشگیری از جابه جایی گاو و وسایل و ابزار و تجهیزاتی که می توانند ویروس را انتقال دهند.
- به حداقل رساندن مواجهه دام های حساس به وسیله تماس مستقیم یا غیرمستقیم با گاوهای آلوده، حشرات و اجسامی که احتمال آلودگی آن ها وجود دارد.
- حذف عفونت از دامداری های آلوده با پاکسازی و ضدعفونی کردن جایگاه و ابزار مصرفی آلوده
- مدفون کردن بهداشتی دام های معدوم شده همراه با تولیدات دامی آلوده برای از بین بردن منبع آلودگی
- قرنطینه و کنترل ترددهای دامی و تولیدات آن ها برای جلوگیری از انتشار آلودگی
- کنترل پشه های حامل در مراحل اولیه‌ی بیماری برای کاهش انتقال مکانیکی ویروس
- واکسیناسیون دام های مستقر در کانون بیماری و مناطق درگیر تا شعاع ۱۰کیلومتری.
واکسیناسیون
واکسیناسیون بهترین روش پیشگیری می باشد.که از واکسن آبله گوسفندی یا آبله بزی با حجم ۱۰ برابر دوز در گاوها استفاده می گردد. که باعث ایجاد ایمنی و تولید آنتی بادی علیه ویروس لمپی اسکین می شود.
آنتی بادی ایجاد شده همپوشانی خوبی برای ویروس اصلی لمپی اسکین دارد و در صورت ورود ویروس از طریق گزش پشه ها، شیر یا بزاق آلوده به بدن گاو با آن ها مقابله می شود، و گاوها را ایمن می سازد.
