آفت شب پره شمشاد و راههای کنترل آن

0

آفت شب­ پره شمشاد به­ عنوان خطرناک ­ترین آفت درختان شمشاد جنگلی یا شمشاد خزری (Buxus hyrcana; Buxaceae)، اولین بار در خرداد ۱۳۹۵ در ایران (چالوس) مشاهده شد. در مدت زمان کوتاهی، رویشگاه­ های مختلف شمشاد استان­ های شمالی کشور (گیلان تا گلستان) را آلوده کرد.

آفت شب پره شمشاد

شب پره شمشاد (نام علمی: Cydalima perspectalis) بومی آسیای شرقی و دیگر نواحی آفتی وارداتی است. لارو این حشره از گونه‌های مختلف شمشاد تزیینی و وحشی تغذیه می‌کند.

آفت شب پره شمشاد

زیست شناسی آفت شب پره شمشاد

این آفت تک میزبانه بوده، یعنی فقط به شمشاد خسارت می‌زند. که به صورت سنین لاروی مختلف ( اغلب لاو سن ۳) زمستان گذرانی می‌کند.

بعد از گرم شدن هوا در آخرهای اسفند و اول بهار لاروهای پس از اندکی تغذیه، بین شاخه و برگ های درختان شمشاد تبدیل به شفیره می‌شوند. دوره شفیرگی در حدود ۷ تا ۱۰ روز می‌باشد.

جمعیت لارو های سن یک در اوایل خرداد  به حداکثر رسیده، و طول دوره ی لاروی در حدود ۲۵- ۲۸ روز می‌باشد. طول دوره یک نسل در حدود ۴۰- ۳۵ روز است. که این آفت در استان های مازندران ۳ تا ۴ نسل در سال دارد.

خسارت آفت شب پره شمشاد

خسارت اصلی توسط لارو ایجاد میشود. لاروها بعد از خروج از تخم در ابتدا به صورت گروهی از پارانشیم برگ تغذیه می‌کنند.

ولی در سنین بالاتر قسمت های برگ و همچنین از پوست تنه و شاخه درختان تغذیه می‌کند. تشخیص حضور این آفت با مشاهده مستقیم در تراکم های پایین به راحتی میسر نیست.

اما در ترکم های بالا، ضمن از دست رفتن برگ ها تارهای تنیده شده به دور آن ها قابل مشاهده است.

مطالب مرتبط:

آفت حلزون قهوه ای مرکبات و راه های کنترل آن

زنجره مو و نحوه مبارزه با آن

مدیریت و کنترل شب پره شمشاد

دشمنان طبیعی مهمترین عامل کنترل آفات در محیط زیست هستند.  اما در مورد این آفت هیچکدام از این عوامل کنترل بیولوژیکی آن کارایی لازم را نداشته، و به خوبی نتوانسته شب پره برگخوار شمشاد را کنترل کند.

از ان جا که این آفت قبلا در ایران وجود نداشته، و به عنوان یک آفت وارداتی مطرح می‌‍‌باشد و همچنین عدم وجود کنترل کننده های بیولوژیک در طبیعت، به راحتی طغیان کرده و خسارت های زیادی را ه جنگل ها وارد کرده است.

به دلایل گفته شده بهترین راه مبارزه با شب پره شمشاد استفاده از آفت کش ها می‌باشد. که به دلیل وجود خطرات زیست محیطی ناشی از آفت کش ها شیمیایی در سطح وسیع به خصوص در جنگل ، بهترین انتخاب استفاده از است. چون کمترین اثر سو را بر محیط زیست دارند.

تا الان چندین ترکیب مورد آزمایش قرار گرفته، که نتیجه خوبی داشته است.

آفتکش های گیاهی و بیولوژیکی

ترکیب بیولوژیک Bt باکتری Bacillus thuringiensis به مقدار ۰/۵ تا ۱ در هزار لیتر

همچنین ترکیب Rui agro (Matrin به مقدار ۰/۵ در هزار لیتر آب، که تماسی گوارش می‌باشد و از عصاره تلخه بیان است.

ترکیب Bino  1 به میزان ۰/۵ در زار لیتر آب، این ترکیب در حقیقت به عنوان کود جهت تقویت بر علیه این آفت استفاده می‌شود. ولی خاصیت آفتکشی آن ثابت شده است.

زمان مصرف

این آفت کش ها باید به صورت محلول پاشی استفاده گردد. بهترین زمان مصرف همزمان با ظهور لارو سن اول و دوم می‌باشد. و جهت اطمینان برای کنترل کامل آفت، پس از ۱۰ روز، مجددا محلول پاشی تکرار گردد.

کنترل شیمیایی

حشره کش مناسب برای کنترل این افت لوفنورون ( مچ) است. به میزان مصرف  یک در هزار استفاده می‌شود.

استفاده از تله

همچنین جهت مدیریت تلفیقی آفت، استفاده از تله فرمونی جنس ( به فاصله ۳۰ تا ۵۰ متر از یکدیگر) و تله نوری ( ۵۰ متر از یکدیگر) برای کاهش جمعیت شب پره آفت توصیه می گردد.

در مناطق کوهستانی و صعب العبور استفاده از سپاشی هوایی ضروری می٬باشد.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

تماس با ما ( اینجا کلیک کنید )