درخت گردو ، معرفی انواع نهال های گردو
درخت گردو از درختان بسیار با ارزش و از پهن برگان است.ر ایران کاشت گردو از درگز و مغان در شمال کشور تا اقلید فارس در جنوب و از ارتفاعات جنوب غربی ارومیه تا کوه تفتان در جنوب شرقی بین طول‌های جغرافیایی ۴۵ تا ۶۵ درجه به خوبی می‌رویند ولی بهترین بازدهی مربوط به باغ‌هایی است که در ارتفاعات شهرستان بافت در استان کرمان، دامنه‌های البرز، خراسان، آذربایجان و دامنه‌های زاگرس (به ویژه خوانسار، تفرش ،وانشان ،وفس و تویسرکان) قرار دارند.
مطالب مرتبط:
کاشت بذرگردو چگونه انجام میشود؟
انواع نهال درخت گردو در ایران
نهال درخت گردو اسرائیلی:
این درخت گردو در اکثر مناطق کشور قابل کشت میباشد. از نظر صرفه اقتصادی به صرفه بوده زیرا یک سال بعد از کاشت در صورت مساعد بودن شرایط آب و هوای درختان بارور شده و گردو می دهد.
نهال درخت گردو محلی تویسرکان:
گردو در اکثر مناطق کشور قابل کشت می باشد ، ارتفاع آن به بیش از ۳۰ متر میرسد و بعد از سال پنجم به بار مینشیند و از مرغوبترین گردوهای ایرانی است.
نهال گردو ضیاء آباد قزوین:
گردو در اکثر مناطق کشور قابل کشت می باشد ، ارتفاع آن به بیش از ۳۰ متر میرسد و بعد از سال پنجم به بار مینشیند و از مرغوب ترین گردوهای ایرانی است.
نهال گردو خوشه ای:
با توجه به شرایط آب و هوایی، این درخت در پنج‌سالگی به مرحله اقتصادی رسیده و حدود یک‌هزار گردو در سال تولید میکند. در این نوع واریته، ارتفاع کوتاه این درخت است، بذر درخت گردوی خوشه‌ای پس از دو سال و در ارتفاع حداکثر یک متر در گلدان به مرحله باردهی رسیده و میتوان محصول آن را برداشت کرد.
نهال گردو فرانکوت (فرانسوی):
با تنه نیمه بلند و قوی، اندازه محصول نسبتا ریز، زود به بار می نشیند و محصول زیادی می دهد و مغز آن بازارپسند است، نسبت به گونه های دیگر یکهفته دیرتر به بار مینشیند، به خاطر دیرگلی اغلب از خطر سرمای بهاره در امان است.
نهال گردو لارا ( امریکایی):
ظرفیت باردهی آن بالاست، میوه آن زودرس است، تنه نیمه بلند و نیمه گسترده ای دارد، نسبت به بیماری باکتریوز حساس است، این رقم باید در مناطق عاری از یخبندان کاشته شوند.
نهال گردو پدرو:
رقمی زودبازده، میوه آن درشت و پوست سنگینی دارد، گرمای شدید تابستان در کیفیت پوست سبز و مغز میوه این رقم تاثیر منفی دارد و به بیماری باکتریوز حساس است.
نهال گردو هارتلی:
زود به بار می نشیند و در مناطقی بعمل می آید که یخبندان های بهاره است، میوه اش نیمه رس و کیفیت مطلوبی دارد، نسبت به باکتریوز و شانکر حساسیت دارد.
نهال گردو پاریزین (فرانسوی):
رشد کندی دارد و باردهی با تاخیر دارد، میوه ی آن مستطیلی و اندازه مناسب دارد، دیرگل و قوی و مقاوم با باکتریوز است.
نهال گردو هاروارد:
رقم پرمحصولی بوده و بصورت پرچین کاشته می شود، برگهایش دیر ظاهر می شوند، میوه ی درشت گردو صاف دارد.
نهال گردو چندلر:
درختی با رشد متوسط، میوه ی آن بیضی شکل و پوست سبز صاف و تیره ای دارد. نهال گردو پیوندی چندلر مقاوم به بیماری باکتریال مقاوم به سرما ۳۵%چربی بیشتر نسبت به ارقام دیگر دارد.
نهال گردو سانلند:
میوه های درشت، طویل و بیضی دارد، بسیار زودرس و پرمحصول، به سرمای دیررس بهاره حساسیت دارد.
نهال گردو سجنوو (یوگوسلاوی):
درختی با رشد متوسط، میوه ی آن بیضی شکل و پوست سبز صاف و تیره ای دارد.
نهال گردو کانادایی:
زود به بار می نشیند و در مناطقی بعمل می آید که یخبندان های بهاره است، در هر منطقه ای جوابگو می باشد، اما در مناطق کوهستانی بسیار مناسب است. میوه اش کیفیت عالی دارد و پوست آن کاغذی می باشد.
نهال گردو شیلی:
زود به بار می نشیند و پربار، پوست آن به راحتی جدا می گردد، بسیار بازار پسند و نسبت مغز حدودا ۸۵% می باشد و تقریبا در هر منطقه ای جوابگو می باشد. میوه آن کیفیت عالی دارد و پوست آن کاغذی می باشد.
نهال گردو پیوندی (زودبازده):
ارتفاع ۳۰ تا ۵۰ سانت دارد و تعدادی گردو بر روی آن مشاهده می گردد ، محصول آن نسبتا ریز است.
گردوی کاغذی:
درختان این گردوها که احتمالا واریته و ارقام آن هم یکنواخت نیست، هر چند این رقم از نظر ارثی خالص و دارای ویژگی های ثابت نیست، ولی میتوان گفت که از نظر بازارپسندی دارای ویژگیهای ممتازی است. شکل میوه آن کم و بیش گرد یا کمی کشیده و نوک تیز دارای پوست نازک خارجی برنگ شکلاتی کم رنگ، دارای مغز سفید و سالم و بازار پسند است. درخت آن نیز در شرایط مساعد بخوبی و با گسترش کافی می روید و میزان باردهی آن متوسط است. این رقم بهترین و پر ارزشترین گردوی آجیلی را تشکیل میدهد.
گردوی سنگی ( همدان و تویسرکان ):
پوست خارجی دانه آن سفید، ضخیم، سخت، چین دار، محکم و خاکستری مایل به قهوه ای یا زرد رنگ با شیارهای نسبتا عمیق در مغز آن سفید و پر حجم، درشتی آن در رویشگاههای مختلف متفاوت، شکل میوه
آن کم و بیش بیضی و نوک تیز، انبارداری آن زیاد و بازار پسندی آن رضایتبخش است. این ارقام از درختان گردوی پر تولید بشمار می آید و برخی خواص خوب آن خواص نامطلوب آن را جبران میکند.
گردوی ماکوئی:
شکل ظاهری دانه آن بیضی کشیده، ضخامت پوست آن متوسط، مغز آن پر و سفید رنگ، بازار پسندی آن متوسط است.
گردوی سوزنی:
بنظر میرسد که این رقم از ارقام خودرو و دانه را گردو در ایران باشد که زیاد آمیخته، دورگ و اصلاح نشده است. دانه آن کوچک با پوست، سخت و ضخیم و حجم مغز آن کم و خارج کردن مغز آن بسیار مشکل است واغلب بوسیله سوراخ کردن با میخ، درفش و نوک چاقو مغز آنرا بیرون می آورند. بهمین مناسبت هم گردوی سوزنی نام گرفته است.
گردوی نوک کلاغی:
این گردو در ایران فقط در نقاط محدودی بطور پراکنده بنظر میرسد. پوست دانه آن خاکستری مایل به سفید و نسبتا سخت با ضخامت زیاد است. نسبت مغز به پوست دانه آن کم و مغز آن با کیفیت نامرغوب است و میزان چربی آن کم و روی هم رفته میزان بازار پسندی آن کم است.
گردوی میوه خوشه ای:
میوه ها در این رقم علاوه بر انتهای شاخه ها، بصورت جانبی نیز ظاهر میگردد. تعداد میوه ها در هر خوشه ۵ تا ۲۴ عدد می باشد. درختان این رقم از نظر اندام متوسط ، با شاخ و بال گسترده ، تند کوتاه ، از نظر باردهی نسبتا پر بار ولی بصورت اغراق آمیز و زود بارده می باشد.
این رقم در سال اول و دوم پس از کاشت ، میوه میدهد. میوه آن نسبتا کوچک ولی بصورت مجتمع در روی یک خوشه ، با شکل گردو مایل به بیضی با مغز پر و سالم ، نسبت مغز به پوست متعادل و چربی آن نسبتا زیاد و زود به بار نشستن آن بسیارجالب است.
