کود اوره چیست و چه خواصی برای درختان و گیاهان دارد ؟

0

کود اوره که در دهه گذشته به عنوان یک کود ازته تقریبا جایگزین آمونیوم نیترات شده است. و این باعث شده است که سوالاتی جدید درباره کود اوره و استفاده از آن (زمان ، نحوه و مقدار مصرف) برای گیاهان مختلف مانند مرکبات ، سیفی جات ، گندم ، یونجه و … شکل بگیرد ، در این مقاله سعی شده است به این سوالات پاسخ داده شود . 

خواص و ویژگی های کود اوره

این ماده به شکل بلور های سفید رنگی است که حاوی ۴۶% نیتروژن است و به طور گسترده در صنعت کشاورزی به عنوان افزودنی خوراک حیوان و کود ازته مورد استفاده قرار می گیرد. کود اوره یکی از پر مصرف ترین کودهای نیتروژن دار مورد استفاده در جهان می باشد و امروزه آسیا بخاطر مزارع برنج یکی از بزرگترین مصرف کننده های این محصول به شمار می آید. این ماده از واکنش بین آمونیاک مایع و کربن دی اکسید در فشار بالا تولید می شود.

کود اوره

مزایای استفاده از این کود

۱- محصول فوق بخاطر وجود ۴۶% نیتروژن و تجزیه بالا به کاهش هزینه های حمل و نقل بیش از دیگر فرم های خشک شده نیتروژن کمک میکند به طور کلی اوره نیتروژن بیشتری را با کمترین هزینه تولید میکند.

۲- نسبت به سایر اشکال کود نیتروژن بازده بالاتری در بهبود عملکرد محصول دارد .

۳- باعث کاهش میزان  تولید  آلاینده های محیط زیست می شود.

۴-محصول فوق برعکس نیترات خاصیت آتش سوزی و انفجار را ندارد و ذخیره سازی آن آسان است

توجه شود که این ماده نباید با نیترات آمونیوم ذخیره شود زیرا این مواد زمانی که در تماس هستند، به سرعت آب را جذب می کنند.

۵- میتواند بعنوان کود جامد یا محلول و یا بصورت اسپری استفاده شود

۶- می تواند به هرنسبتی با سایرکودها ترکیب شود.

معایب کود اوره

پس از واکنش‌های شیمیایی که با مصرف اوره در خاک ایجاد می‌شوند، مراقبت‌های ویژه‌ای باید صورت گیرند تا آمونیوم تبخیر نشود. این امر برای کشاورزانی که در مزارع بزرگ کشت می‌کنند، مشکل‌ساز می‌شود. قابلیت انحلال بالای اوره باعث می‌شود که انبار نمودن آن ضرورتاً به‌حالت خشک صورت گیرد.

ترکیب با کودهای دیگر

کود اوره به راحتی میتواند به نیترات )NO3( تبدیل شود معمولا در پاییز از اوره بدون آب (AA) استفاده می شود و به دلیل میکروارگانسیم های موجود به سرعت به نیترات تبدیل نمی شود. نیترات اوره آمونیوم (UAN) در پاییز به علت سرعت بالا در نیتراته شدن  و پتانسیل بالقوه برای از دست دادن آمونیاک توصیه نمی شود.


urea به عنوان یک کود ازته را می توان به راحتی با آمونیاک فسفات  و یا دی آمونیوم فسفات مخلوط کرد، اما نباید با سوپر فسفات ها مخلوط شود، مگر اینکه به زودی پس از مخلوط شدن آن اعمال شود. با سوپر فسفات ها واکنش نشان می دهد، مولکول های آب را آزاد می کند و منجر به ایجاد مواد مرطوب می شود که برای ذخیره و اعمال سخت است.

موارد مصرف

۱- کود اوره را می توان به ذرت، گندم زمستانه و یا هر دانه کوچک دیگری اعمال کرد با این حال، این برنامه باید در فصول سرد سال باشد. در دوره های گرم (۶۰ درجه فارنهایت یا بالاتر)، urea در تماس با مواد گیاهی، تمایل دارد به آمونیاک تبدیل شود و جذب گیاه نمی شود.
۲- اگر در تابستان به چمن ها اضافه شود، باید زمانی از این کود استفاده کرد که احتمال بارش باران زیاد باشد
۳- Urea میتواند بعنوان اسپری برخی محصولات مانند سیب زمینی،گندم،سبزیجات و سویا استفاده شود.
 4- برای بسیاری از محصولات مقدار نیتروژن در در یک زمان نباید بیش از ۲۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار باشد
۵- برای گیاهانی که از خاک اسیدی برخوردارند یکی از کودهای برتر برای خاک اسیدی است.
۶- برای باغبانانی که محصولاتی مانند توت فرنگی ، زغال اخته و ذرت دارند مناسب است.

در حال حاضر از کود اوره به عنوان کود ازته برای مرکبات و برای زعفران به مقدار زیادی در کشور استفاده می شود. همانگونه که پیشتر نیز ذکر شد ، درختان نیز مانند سایر گیاهان می توانند برای تامین نیتروژن مورد نیاز خود از از این کود بهره ببرند ، اما میزان و نحوه استفاده حتما باید بر اساس فاکتورهایی مانند نوع خاک ، نوع درخت و … صورت بگیرد . 

5 نکته برای استفاده از کود اوره

۱. اوره همیشه به‌عنوان منبع اولیه نیتروژن گیاهان نبوده است.

اوره اولین بار توسط شیمیدان آلمانی به‌نام فردریک ولر در سال ۱۸۲۸ تولید شد. قبل از آن، منابع ارگانیکی چون ادرار، خاک تیره، کود حیوانی و کمپوست تنها منابعی از این درشت‌مغذی بودند که استفاده می‌شدند. در طول قرن گذشته، از سایر ترکیبات شیمیایی به‌عنوان کودهای نیتروژن استفاده می‌شوند که از کود اوره بهتر هستند.

نیترات آمونیوم (N2H4O3) یکی از این نوع ترکیبات است که نرخ NPK در آن ۰-۰-۳۴ است. از سوی دیگر درجه NPK اوره برابر ۰-۰-۴۶ است، این مقدار سبب می‌شود که از لحاظ اقتصادی، حمل‌ونقل آن مقرون به‌صرفه باشد. ۹۰٪ از میزان اوره که به‌صورت مصنوعی تولید می‌شود در تولید کودها استفاده می‌شود.

۲. وجود ناخالصی‌ها و استفاده نادرست از کود اوره موجب آسیب به گیاهان می‌شود.

یکی از ناخالصی‌های رایج در کود اوره بورت (C2H5N3O2) است. این ماده در خاک تجزیه می‌شود اما این فرآیند مدت زمان طولانی نیاز دارد. از سوی دیگر، در طول فرآیند تجزیه، این ماده برای گیاه مسموم‌کننده است. مشابه سایر منابع نیتروژن، اوره نیز به‌خودی خود می‌تواند به گیاهان آسیب بزند: نیتروژن ممکن است جوانه‌زنی بذر را از بین ببرد یا این فرآیند را کاملاً متوقف کند. همچنین مقدار زیاد نیتروژن سبب «سوختگی» محصولات می‌شود.

۳. باکتری‌های موجود در خاک موجب تجزیه کود اوره می‌شوند.

اولین گام برای اینکه نیتروژن موجود در اوره (CH4N2O) برای گیاه قابل جذب باشد، آن است که این ماده تبدیل به آمونیاک (NH3) یا یون‌های آمونیوم (NH4+) و یون‌های بی‌کربنات (HCO3−) شود. به‌طور طبیعی، باکتری باکتری اکسیدکننده آمونیاک (AOB)، این فرآیند را به‌کمک آنزیم اوریاز (Urease) سرعت می‌بخشد.

بنابراین، در طی فرآیندی به‌نام «ترکیب‌با‌نیتروژن»، آمونیاک اکسید‌ می‌شود و نیتریت تولید می‌گردد. باکتری اکسید‌کننده نیتریت (NOB)، نیتریت را اکسید می‌کند و نیترات بدست می‌آید. دو ترکیبی از نیتروژن که بیشترین قابلیت جذب توسط گیاه را دارند، آمونیوم و نیترات هستند.

۴. کود اوره روی pH خاک اثر می‌گذارند.

در طول فرآیند نیتروژن‌دار کردن، تعداد یون‌های آزاد نیتروژن (H+) در خاک افزایش می‌یابد، در نتیجه خاک اسیدی می‌شود. به‌علاوه، وقتی گیاهان یون‌های آمونیوم را جذب می‌کنند (NH4+)، یون‌های هیدروژن را در محیط خاک آزاد می‌نمایند. در نتیجه، باید به‌کمک ترکیباتی چون کربنات کلسیم مؤثر (ECC) میزان اسیدیته اضافی خاک را از بین برد و خاک را به‌حالت خنثی نزدیک کرد.

۵. رشد سالم گیاهان به کیفیت وابسته است، نه کمیت.

همانگونه که بالا اشاره شد، مقدار زیاد کود اوره، یا به عبارتی، مقدار زیاد نیتروژن روی گیاه اثرات منفی دارد. همچنین این موضوع روی محیط پیرامون نیز اثرات منفی می‌گذارد: نیتروژن در آب قابلیت حرکت بالایی دارد، نشت این ماده از آب‌های مناطق کشاورزی به سایر آبراهه‌ها می‌تواند خطرناک باشد.

بنابراین، اگرچه کودهای اوره با آب‌وهوا سازگار هستند و از لحاظ اقتصادی مناسبند، در هنگام استفاده باید دقت زیادی به‌خرج داد تا اولاً بیشترین کارایی را از آنها دریافت نمود و ثانیاً کمترین اثر مخرب بر محیط‌زیست وارد کرد. استفاده هوشمند از ادوات کشاورزی منجر به بهترین نتایج می‌شود.

اوره مایع

یکنواختی اندازه ذرات با اوره خشک به طور مستقیم در فرمولاسیون های مخلوط مهم هستند برای ذخیره و مدیریت urea مایع در طول دمای سرد ، غلظت نیتروژن باید کاهش یابد تا مشکلات نشستن کاهش یابد. چندین فرمول احتمالی وجود دارد که می تواند برای این مورد استفاده شود، مانند اضافه کردن مقدار کمی نیترات آمونیوم ، سولفات آمونیوم یا آمونیاک بی آب.
تحقیق، به ویژه در مورد urea مایع، بسیار محدود است. به طور کلی، در صورتی که اوره خشک به طور موفقیت آمیز عمل می کند، کود urea مایع باید به همان اندازه خوب عمل کند و ممکن است از یک وجه بهتر از برخی منابع خشک عمل کند. 

فرق اوره و نیترات

هرچند که هر دوی این ترکیبات حاوی نیتروژن و جزء کود ازته هستند ، اما به این دلیل که گیاهان ترجیح می دهند نیتروژن را به صورت نیترات دریافت کنند ، در نتیجه کودهای نیتراته در مقایسه با کود اوره زودتر جذب گیاه خواهند شد .

عملکرد در خاک

urea در بین کودهای نیتروژنه دارای بالاترین غلظت (۴۶%) است و از همه بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد . این محصول را می توان به صورت جامد و یا مایع (مخلوط با آب) به صورت مستقیم به خاک افزود و یا آن را به صورت اسپری بر روی گیاهان اعمال کرد .

هر چند که برخی از گیاهان توانایی جذب اوره به صورت مستقیم را دارند ، اما برای گیاهان جذب آن به صورت آمونیوم و نیترات بسیار آسانتر است . تبدیل urea به نیترات توسط آنزیم های موجود در خاک انجام می شوند و ممکن است چند هفته طول بکشد . محدودیت هایی در مورد مقدار مجاز برای تماس مستقیم با دانه ها و یا اسپری بر روی برگ ها و گل ها وجود دارد ، زیرا مقدار بیش از حد آن می تواند به بافت ها آسیب بزند .

نحوه و زمان مصرف کود اوره

زمان مصرف عموما با توجه به نوع خاک و نوع گیاه مشخص می گردد . به عنوان مثال برای پنبه در هنگام کشت به خاک افزوده می شود اما در مورد سبزیجات این اتفاق در فصل رشد باید رخ دهد یا برای گندم بهترین زمان استفاده در هنگام جوانه زنی است . 


ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

تماس با ما ( اینجا کلیک کنید )